[:ru]

Настоящий закон регулирует отношения в области миграции населения, определяет правовые, экономические и социальные основы миграционных процессов, а также создание необходимых условий жизни на новом месте для лиц и семей, возвращающихся на свою историческую Родину.

Статья 1. Основные понятия, используемые в настоящем Законе

В настоящем Законе используются следующие основные понятия: Исключено. (Закон №31 от 10.05.02г.)
внешняя трудовая миграция – добровольный выезд на законном основании граждан, постоянно проживающих на территории Республики Таджикистан за границу, а также въезд иностранных граждан и лиц без гражданства, постоянно проживающих вне пределов Республики Таджикистан, на ее территорию для оплачиваемой работы по трудовому договору (контракту);
приграничная трудовая миграция – ежедневный или один раз в неделю выезд граждан Республики Таджикистан на территорию сопредельного государства и ежедневный или один раз в неделю въезд граждан сопредельного государства на территорию Республики Таджикистан в целях получения оплачиваемой работы по трудовому договору (контракту) при условии постоянного проживания на территории государства выезда;
трудящийся мигрант – лицо, которое занималось, занимается или будет заниматься оплачиваемой трудовой деятельностью в государстве, в котором не проживает постоянно и гражданином которого оно не является;
приграничный трудящийся – трудящийся мигрант, сохраняющий свое обычное местожительство в сопредельном государстве, в которое он возвращается каждый день или один раз в неделю;
государство выезда – государство, на территории которого трудящийся мигрант проживает постоянно и выезжает для получения оплачиваемой работы в другое государство;
государство трудоустройства – государство, в котором трудящийся мигрант занимался, занимается или будет заниматься оплачиваемой трудовой деятельностью. (Закон №31 от 10.05.02г.)
трудовая миграция – миграция физических лиц из одной страны в другую с целью найма на работу;
внутренняя миграция – безвозвратное, временное, а также сезонное перемещение физических лиц внутри Республики Таджикистан;
иммигрант – иностранный гражданин или лицо без гражданства, прибывшее в Республику Таджикистан для временного или постоянного проживания;
иммиграция – въезд иностранных граждан или лиц без гражданства в Республику Таджикистан для временного или постоянного проживания;
семейная иммиграция – въезд в Республику Таджикистан группы родственников для временного или постоянного проживания; коллективная иммиграция – организованное переселение в Республику Таджикистан иностранных граждан и лиц без гражданства;
нелегальные иммигранты – иностранные граждане или лица без гражданства, прибывшие на территорию Республики Таджикистан самостоятельно, без соответствующего разрешения уполномоченного органа пли получившие его обманным путем, а также въехавшие на территорию Республики Таджикистан на основе соответствующего разрешения, но не покинувшие ее по истечении срока пребывания;
переселенцы – лица, добровольно покинувшие государство своего постоянного проживания и переезжающие на постоянное место жительства на территорию Республики Таджикистан:
1) с целью воссоединения с семьей, проживающей на территории Республики Таджикистан;
2) с целью возвращения на прежнее место жительства;
3) с целью возвращения на свою историческую Родину (репатрианты);
4) в связи с вступлением в брак с лицом, являющимся гражданином Республики Таджикистан;
вынужденные переселенцы – лица, являющиеся гражданами Республики Таджикистан, вынужденно покинувшие место своего постоянного жительства, находящиеся на территории другого государства в силу совершения над ними насилия и преследования, либо реальной опасности подвергнуться преследованию не только в отношении самого себя, но против членов своей семьи по признакам расовой национальной принадлежности, вероисповедания, языка, политических убеждений, принадлежности к определенной социальной группе, а также если существует связь между совершением насилия или преследования и реальной опасностью подвергнуться преследованию в вооруженных и межнациональных конфликтах;
временное местожительство переселенцев – населенный пункт на территории Республики Таджикистан, определенный центральным исполнительным органом по согласованию с местными исполнительными и другими компетентными органами, на котором находятся жилые помещения, пригодные для размещения и временного проживания репатриантов, реэмигрантов, вынужденных переселенцев и беженцев;
репатриация – возвращение на родину военнопленных, перемещенных лиц, беженцев, эмигрантов;
репатрианты – физические лица, возвращающиеся по репатриации;
эмиграция – безвозвратный или временный выезд физических лиц из Республики Таджикистан в другую страну;
реэмигранты – лица, находившиеся в эмиграции и возвращающиеся на Родину;
эмигранты – физические лица, совершающие эмиграцию;
экологические мигранты – лица, вынужденные оставить свои жилища из-за экологических катастроф.

Статья 2. Основные принципы регулирования миграции

Миграция основывается на следующих принципах:
– обеспечение прав человека на свободный выбор места проживания, свободу труда, свободный выбор рода деятельности и профессии, свободу выезда, свободу передвижения;
– недопустимость какой-либо дискриминации по мотивам национальности, расы, пола, языка, вероисповедания, политических убеждений, образования, социального и имущественного положения;
– участие соответствующих государственных органов в организации упорядочения процессов миграции;
– личном участии мигрантов в обустройстве на новом месте проживания при адресной государственной поддержке инициативы и самодеятельности каждого, в первую очередь – переселенцев из зон экологических и стихийного бедствия;
– запрещение высылки или принудительного возвращения мигрантов в страны, откуда они прибыли;
– сотрудничество с другими странами.

Статья 3. Законодательство Республики Таджикистан о миграции

Законодательство Республики Таджикистан о миграции основывается на Конституции Республики Таджикистан и состоит из настоящего Закона, других законов Республики Таджикистан и международных договоров, признанных Республикой Таджикистан.

Статья 4. Субъекты миграции

Лица, переселяющиеся на законных основаниях на постоянное жительство сроком свыше шести месяцев в Республику Таджикистан из других государств, приобретают статус иммигрантов.
Лица, переселяющиеся на законных основаниях на постоянное жительство сроком свыше шести месяцев из Республики Таджикистан в другие государства, приобретают статус эмигрантов (кроме сотрудников посольств и представительств Республики Таджикистан в зарубежных странах, граждан Республики Таджикистан, осуществляющих в зарубежных странах временную трудовую деятельность, военнослужащих, выполняющих миротворческий долг, а также лиц, находящихся на учебе, лечении, в туристической поездке и служебной командировке).
Лица, вынужденно переселившиеся внутри Республики Таджикистан сроком свыше шести месяцев, приобретают статус внутренних мигрантов.
Лицо, совершившее преступление против мира, человечества, не может быть признано иммигрантом или реэмигрантом.

Статья 5. Порядок осуществления внутренней миграции и экологических мигрантов

Порядок осуществления внутренней миграции и экологических мигрантов определяется Правительством Республики Таджикистан.

Статья 6. Уполномоченный орган по управлению миграционными процессами в Республике Таджикистан

Управление миграционными процессами в Республике Таджикистан осуществляется уполномоченным Правительством Республики Таджикистан государственным органом (далее уполномоченный орган).
Положение об уполномоченном органе утверждается Правительством Республики Таджикистан.

Статья 7. Полномочия уполномоченного органа

Уполномоченный орган имеет следующие полномочия:
1) координировать в Республике Таджикистан работу по вопросам миграции;
2) давать соответствующее разрешение иностранным гражданам и лицам без гражданства на осуществление трудовой деятельности;
3) анализировать и прогнозировать миграционные процессы в стране и информировать об этом Правительство Республики Таджикистан и местные органы исполнительной власти;
4) вносить на рассмотрение Правительства Республики Таджикистан предложения по формированию квоты иммиграции;
5) организовывать в пределах утвержденной квоты переселение, прием и обустройство репатриантов, реэмигрантов и вынужденных переселенцев;
6) осуществлять регистрацию, учет прибывших репатриантов, реэмигрантов и вынужденных переселенцев;
7) принимать письменные ходатайства лиц, желающих получить политическое убежище в Республике Таджикистан, и оформлять необходимые документы.
Уполномоченный орган осуществляет иные полномочия, определяемые настоящим Законом и другими законами Республики Таджикистан.

Статья 8. Направление трудящихся мигрантов на работу за рубеж

Государство содействует направлению трудящихся мигрантов граждан Республики Таджикистан в организованном порядке с их согласии только в те страны, где их права защищены.
Гарантией защиты прав трудящихся мигрантов за рубежом для государства служат следующие обстоятельства:
– наличие в государстве трудоустройства трудового и социального законодательства, защищающего права трудящихся мигрантов;
– участие государства трудоустройства в международных конвенциях, декларациях и резолюциях, касающихся защиты прав трудящихся мигрантов;
– наличие двусторонних или многосторонних договоров государства трудоустройства с Республикой Таджикистан о защите прав трудящихся мигрантов за рубежом;
– принятие государством трудоустройства позитивных практических мер по защите прав трудящихся мигрантов. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 8.1. Порядок направления и привлечения рабочей силы

Осуществление субъектами хозяйствования Республики Таджикистан деятельности, связанной с трудоустройством граждан Республики Таджикистан за границей и привлечением в Республику Таджикистан иностранной рабочей силы, производится ни основании разрешения (лицензия), выдаваемого уполномоченным органом Республики Таджикистан в порядке, установленном Правительством Республики Таджикистан. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 8.2. Порядок выезда и въезда трудящихся мигрантов

Граждане Республики Таджикистан, выезжающие за границу для получения оплачиваемой работы, должны иметь трудовой договор (контракт), заключенный с работодателем, загранпаспорт оформленный в органах внутренних дел в установленном порядке, и при необходимости, визу государства трудоустройства, выданную его дипломатическим представительством или консульским управлением.
Порядок привлечения трудящихся мигрантов, возрастные и иные требования к ним устанавливаются в соответствии с законодательством государства трудоустройства и международными договорами Республики Таджикистан.
Трудящиеся мигранты въезжают для трудоустройства в Республику Таджикистан по визе, выданной в установленном порядке дипломатическими представительствами или консульскими учреждениями Республики Таджикистан за границей.
Виза может быть продлена в случаях представления документов, подтверждающих уважительность причины ее неиспользования (болезнь, стихийное бедствие и др.) и сохранения рабочего места, согласно заключенному с работодателем трудовому договору (контракту) уполномоченным органом Республики Таджикистан. Порядок продления визы определяется Министерством иностранных дел Республики Таджикистан.
Трудящиеся мигранты, прибывшие в Республику Таджикистан, подлежат регистрации в установленном порядке в органах внутренних дел по месту их временного проживания на основании письменного ходатайства уполномоченного органа.
Трудящиеся мигранты и члены их семей имеют право свободно покидать Республику Таджикистан и возвращаться в нее.
По истечении срока действия трудового договора (контракта) трудящиеся мигранты и члены их семей обязаны покинуть государство трудоустройства. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 8.3 Трудовой договор (контракт)

Трудовые отношения трудящегося мигранта с работодателем оформляются трудовым договором (контрактом), который должен содержать данные:
о сроке его действия, характере и место оплачиваемой работы, условиях труда и его оплате, в том числе за работу в ночное время, выходные и праздничные дни;
о размере премий, надбавок и удержания с заработной платы;
о правах, обязанностях, ответственности сторон, порядке и условиях расторжения или продления трудового договора (контракта);
об организации переезда, питания, проживания, медицинского обслуживания трудящеюся мигранта и членов его семьи;
о порядке и условиях социального страхования трудящегося мигранта;
о порядке возмещения вреда, причиненного здоровью трудящегося мигранта в процессе его оплачиваемой трудовой деятельности и о других социальных гарантиях.
Работодатель Республики Таджикистан обязан зарегистрировать заключенный трудовой договор (контракт) в территориальном органе по миграции.
Один экземпляр трудового договора (контракта) вручается трудящемуся мигранту до его выезда в государство трудоустройства. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 9. Установление квот иммиграции и привлечения иностранной рабочей силы

Квота на иммиграцию и привлечение иностранной рабочей силы в Республику Таджикистан на каждый календарный год устанавливается Президентом Республики Таджикистан по представлению Правительства Республики Таджикистан. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 9.1. Статистическая отчетность и информация о миграции

Для объективной оценки состояния внешней трудовой миграции и сферы миграции устанавливается государственная статистическая отчетность.
Уполномоченный орган обменивается на безвозмездной основе заинтересованными государственными органами отчетной документацией и сведениями, необходимыми им для выполнения своих функций.

Уполномоченный орган обеспечивает публикацию статистических данных и информационных материалов о состоянии внешней трудовой миграции и миграции, спросе и предложении внешней трудовой миграции, возможностях трудоустройства, профессиональной ориентации. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 9.2. Перевод денежных средств

Трудящиеся мигранты, занимающиеся оплачиваемой трудовой деятельностью в Республике Таджикистан, могут осуществлять перевод заработанных средств и сбережений в государство выезда в соответствии с законодательством Республики Таджикистан и международными договорами Республики Таджикистан. (Закон №31 от 10.05.02г.)

Статья 10. Права и обязанности иммигрантов

Лицо, признанное иммигрантом и получившее вид на жительство, пользуется в Республике Таджикистан всеми правами и свободами, а также несет обязанности, предусмотренные законами или международными договорами Республики Таджикистан.

Статья 11. Лица, не являющиеся иммигрантами

Статус иммигрантов не предоставляется иностранным гражданам и лицам без гражданства, находящимся на территории Республики Таджикистан, если они:
– состоят на воинской службе в войсковых частях, расположенных на территории Республики Таджикистан;
– входят в состав дипломатических миссий и международных организаций;
– находятся на учебе или на производственной практике в Республике Таджикистан;
– осуществляют трудовую деятельность в соответствии с международными соглашениями;
– туристы, командированные, временные трудовые мигранты (включая спортсменов, спортивные команды, артистов), проезжающие транзитом, торговцы и вкладчики-инвесторы;
– являются представителями иностранных средств массовой информации, радио и телевидения, аккредитованных в Республике Таджикистан;
– осуществляют профессиональную деятельность в религиозных объединениях, официально зарегистрированных в Республике Таджикистан;
– прибыли в Республику Таджикистан с целью оказания благотворительной и гуманитарной помощи;
– являются членами экипажей морских и речных судов, воздушного, железнодорожного и автомобильного транспорта.
Правовой статус лиц, указанных в части первой настоящей статьи, определяется законами Республики Таджикистан и международными договорами Республики Таджикистан.

Статья 12. Порядок обращения и рассмотрения ходатайства лица о признании его иммигрантом, переселенцем

Ходатайство о признании лица иммигрантом, переселенцем подается им лично или через уполномоченного на то представителя в дипломатическое представительство Республики Таджикистан за рубежом или в уполномоченный орган.
Уполномоченный орган рассматривает ходатайство о признании лица иммигрантом, переселенцем и принимает по нему решение в соответствии с установленной квотой иммиграции в двухмесячный срок со дня регистрации ходатайства.
Органы внутренних дел в случае признания лица иммигрантом, переселенцем выдают ему документ установленного образца – вид на жительство в Республике Таджикистан в 15-дневный срок с момента обращения.
Документ, удостоверяющий вид на жительство иммигранта, переселенца является основанием для трудоустройства и оформления на учет в органах внутренних дел, а уполномоченный орган и его соответствующие региональные структуры обязаны ознакомить лицо, получившее статус иммигранта, переселенца с его правами и обязанностями, вытекающими из настоящего Закона, создавать условия для их реализации и контролировать их выполнение.

Статья 13. Права и обязанности лиц, обратившихся с ходатайством о признании их иммигрантами и переселенцами

При регистрации ходатайства о признании иммигрантом, переселенцем лицо, подавшее ходатайство и находящееся на территории Республики Таджикистан, получает направление на временное место жительства иммигрантов, переселенцев, в том числе и выбранное им самостоятельно, в обязательном порядке согласованное с соответствующей службой уполномоченного органа.
До решения вопроса о признании иммигрантом, переселенцем лицо, обратившееся с ходатайством и находящееся в период рассмотрения ходатайства на территории Республики Таджикистан, пользуется правами и несет обязанности, предусмотренные законами Республики Таджикистан для иностранных граждан и лиц без гражданства.
При отказе в признании лица иммигрантом, переселенцем ему в тридцатидневный срок со дня принятия решения вручается письменное уведомление. Если указанное лицо находится за пределами Республики Таджикистан, то ему направляется письменное уведомление с указанием причин в порядке обжалования принятого решения.
Решения об отказе в признании лица иммигрантом, переселенцем может быть обжаловано в вышестоящем уполномоченном органе или в судебном порядке в течение одного месяца со дня получения письменного уведомления. Вступившее в законную силу решение об отказе в признании лица иммигрантом, переселенцев направляется так же в соответствующий орган внутренних дел для организации выезда лица, получившего отказ с территории Республики Таджикистан.

Статья 14. Права и обязанности лиц, обратившихся с ходатайством о признании их репатриантами, вынужденными переселенцами и реэмигрантами

До решения вопроса о признании репатриантом, вынужденным переселенцем и реэмигрантом лицо, обратившееся с ходатайством и находящееся в период рассмотрения ходатайства на территории Республики Таджикистан, пользуется всеми правами и несет обязанности, предусмотренные законами Республики Таджикистан для иностранных граждан и лиц без гражданства.
Условия проживания в Республике Таджикистан лиц, обратившихся с ходатайством о признании их репатриантами, вынужденными переселенцами, реэмигрантами, в местах временного проживания переселенцев, порядок оплаты расходов за коммунальные услуги, оказываемую медицинскую помощь, предоставление других льгот и компенсаций, определяются Правительством Республики Таджикистан.
Лицо, подавшее ходатайство о признании его репатриантом, вынужденным переселенцем и реэмигрантом, находящееся на территории Республики Таджикистан, обязано:
– по получении направления на временное место жительства переселенцев отбыть туда в течение месяца, а если место жительства выбрано самостоятельно, то необходимо согласование с соответствующей службой уполномоченного органа по управлению миграционными процессами;
– соблюдать установленный порядок проживания в месте временного жительства переселенцев;
– проходить медицинский осмотр по требованию органов здравоохранения, получать прививки, лечение, а также выполнять предписания органов здравоохранения;
– сообщать соответствующим службам уполномоченного органа по управлению миграционными процессами сведения, необходимые для рассмотрения указанного ходатайства.

Статья 15. Порядок признания лиц репатриантами, вынужденными переселенцами, реэмигрантами

Решение о признании лица репатриантом, вынужденным переселенцем, реэмигрантом принимается соответствующими территориальными службами уполномоченного органа в течение тридцати дней со дня регистрации ходатайства о признании лица репатриантом, вынужденным переселенцем, реэмигрантом.
Лицу, признанному репатриантом, вынужденным переселенцем, реэмигрантом, выдается соответствующее удостоверение.
При отказе в признании лица репатриантом, вынужденным переселенцем, реэмигрантом, ему в тридцатидневный срок со дня принятия решения вручается письменное уведомление. Если указанное лицо находится за пределами Республики Таджикистан, то ему направляется письменное уведомление с указанием причин отказа и порядка обжалования принятого решения.
Решение об отказе в признании лица репатриантом, вынужденным переселенцем и реэмигрантом может быть обжаловано в вышестоящем уполномоченном органе или в судебном порядке в течение одного месяца со дня получения письменного уведомления.
Вступившее в законную силу решение об отказе в признании лица репатриантом, вынужденным переселенцем, реэмигрантом направляется также в соответствующий орган внутренних дел для организаций выезда лица, получившего отказ с территории Республики Таджикистан.

Статья 16. Семейная иммиграция

Лицами, составляющими семью иммигранта, являются супруг (супруга), их родители и находящиеся на его (ее) иждивении дети, в том числе усыновленные (удочеренные), а также несовершеннолетние братья, сестры, не имеющие родителей или опекунов, и другие нетрудоспособные родственники, находящиеся на его (ее) иждивении, обязанные содержать их по месту прежнего проживания.
Переселение в Республику Таджикистан детей до восемнадцатилетнего возраста решается по согласию их родителей и усыновителей (опекунов или попечителей). При этом на детей в возрасте от четырнадцати до восемнадцати лет предъявляется нотариально заверенное их согласие.

Статья 17. Коллективная иммиграция

Коллективная иммиграция осуществляется в соответствии с решением Правительства Республики Таджикистан об организованном переселении лиц, изъявивших желание в коллективном порядке вернуться на историческую Родину.

Статья 18. Порядок въезда иммигрантов в Республику Таджикистан

Порядок оформления въезда иммигрантов на территорию Республику Таджикистан определяется Правительством Республики Таджикистан.

Статья 19. Основания для отказа иностранному гражданину и лицу без гражданства во въезде в Республику Таджикистан

Въезд в Республику Таджикистан иностранному гражданину и лицу без гражданства может быть не разрешен в случаях:
1) если он совершил преступление против мира и безопасности человечества;
2) если он разжигает межгосударственную, межнациональную и религиозную вражду;
3) если он сознательно выступает против суверенитета и независимости Республики Таджикистан;
4) если он осужден за террористическую деятельность или имеет судимость за ранее совершенное тяжкое или особо тяжкое преступление;
5) если он при возбуждении ходатайства о въезде сообщил о себе ложные сведения или не представил необходимые документы;
6) если он ранее выдворялся из Республики Таджикистан;
7) если во время предыдущего пребывания в Республике Таджикистан были установлены факты нарушения им законодательства и других нормативно-правовых актов Республики Таджикистан;
8) если это необходимо для защиты прав и законных интересов граждан Республики Таджикистан.

Статья 20. Документы на право постоянного проживания иностранных граждан и лиц без гражданства в Республике Таджикистан

Иностранным гражданам и лицам без гражданства, получившим разрешение уполномоченного органа на постоянное проживание в Республике Таджикистан, органами внутренних дел выдается вид на жительство (документ) иностранного гражданства в Республике Таджикистан, а лицам без гражданства – удостоверение лица без гражданства, образцы, которых определяются Правительством Республики Таджикистан.

Статья 21. Основания для отказа в выдаче вида на жительство в Республике Таджикистан и удостоверения лица без гражданства

В выдаче вида на жительство в Республике Таджикистан и удостоверения лица без гражданства может быть отказано:
1) нелегальным иммигрантам;
2) лицам, освободившимся из мест лишения свободы, постоянное место жительства которых до совершения преступления было за пределами Республики Таджикистан;
3) лицам, совершившим преступление против человечества;
4) лицам, имеющим заболевание, которое может причиной эпидемии на территории Республики Таджикистан.
5) лицам, нарушившим законодательство о правовом положении иностранных граждан в Республике Таджикистан на основании мотивированного решения уполномоченного органа, органов внутренних дел и Министерства безопасности Республики Таджикистан в порядке, установленном Правительством Республики Таджикистан.
Отказ в выдаче вида на жительство иностранного гражданина и удостоверения лица без гражданства может быть обжалован в вышестоящий уполномоченный орган или в суд.

Статья 22. Лица, являющиеся репатриантами

Статус репатрианта предоставляется категориям лиц коренной национальности, являющихся жертвами массовых политических репрессий, а также их родственникам и потомкам.
Родственниками и потомками репатриантов признаются:
– дети (в том числе усыновленные), супруг (супруга) репатрианта;
– братья и сестры репатрианта;
– внуки и правнуки репатрианта;
– семьи, образованные совершеннолетними детьми, внуками и правнуками репатрианта.
Решение о признании лица репатриантом принимается уполномоченным органом в течение тридцати дней со дня регистрации ходатайства о признании лица репатриантом.

Статья 23. Льготы и компенсации, предоставляемые репатриантами

Государство создает льготные условия для репатриации физических лиц на историческую родину, их расселения, адаптации и обеспечивает:
1) бесплатный проезд и бесплатный провоз имущества к временному месту жительства переселенцев или постоянному месту жительства;
2) государственную охрану перевода денежных средств в Республику Таджикистан и право их наследования;
3) оказание помощи в трудоустройстве, получении пособия по безработице в случае невозможности трудоустройства, независимо от срока проживания;
4) выплату пенсий и пособий в соответствии с законами Республики Таджикистан;
5) выплату единовременных пособий, выделение земельных участков и льготных долгосрочных ссуд для строительства жилья и организации хозяйства в порядке, определяемом Правительством Республики Таджикистан;
6) предоставление других льгот в соответствии с законами Республики Таджикистан.

Статья 24. Порядок оформления и финансирования выезда эмигрантов

Порядок оформления выезда эмигрантов определяется Правительством Республики Таджикистан.
Финансирование расходов, связанных с выездом из Республики Таджикистан граждан на постоянное место жительство в другие государства, осуществляется за счет собственных средств эмигрантов, а также может осуществляться из других источников, если это не противоречит законам Республики Таджикистан.
Граждане Республики Таджикистан, выезжающие из Республики Таджикистан на постоянное место жительства в другие государства, вправе вывозить за свой счет принадлежащие им и членам их семей на праве собственности имущество в соответствии с законодательством Республики Таджикистан.
Вывоз гражданами предметов, представляющих культурную, историческую или иную ценность для государства, за пределы Республики Таджикистан регулируется соответствующим законодательством Республики Таджикистан и межгосударственными договорами.

Статья 25. Основания для отказа в выезде из Республики Таджикистан

Гражданину Республики Таджикистан может быть отказано в выезде из Республики Таджикистан в случаях, если он:
1) обладает сведениями, составляющими государственную или иную охраняемую законом тайну;
2) задержан по подозрению в совершении преступления либо привлечен в качестве обвиняемого – до вынесения решения по делу или вступления в законную силу приговора суда;
3) осужден за совершение преступление – до отбытия наказания;
4) проходит действительную срочную воинскую службу – до завершения этой службы;
5) сообщил о себе заведомо ложные сведения при оформлении документов для выезда из Республики Таджикистан – до решения этого вопроса, но не более одного месяца, органом, оформляющим такие документы;
6) уклоняется от исполнения обязательств, наложенных на него судом, – до исполнения обязательств;
7) если к нему предъявлен гражданский иск в суде, – до окончания производства по делу.

Статья 26. Ответственность за незаконный въезд на территорию Республики Таджикистан и незаконный выезд из Республики Таджикистан

Ответственность за незаконный въезд иностранцев и лиц без гражданства на территорию Республики Таджикистан или за незаконный выезд граждан Республики Таджикистан из Республики Таджикистан определяется законодательством Республики Таджикистан.

Статья 27. Ответственность за нарушение настоящего Закона

За нарушение настоящего Закона виновные лица привлекаются к ответственности в соответствии с законодательством Республики Таджикистан.

Президент Республики Таджикистан Э. РАХМОНОВ
г. Душанбе, 11 декабря 1999 года № 881
АМОРТ, № 12, 1999 года

Позиция в списке:
2[:en]

Law of the Republic of Tajikistan on Migration, No. 881

This law shall regulate social relations in the sphere of population migration, determine legal, economic and social grounds of migration processes, and regulate creation of necessary living conditions in a new place for individuals and their families returning to their historical motherland.

 

Article 1. Main definitions used in the present Law.

 

The following basic definitions are used in this Law:

 

–          migration – it is an irretrievable, temporary or seasonal movement of natural persons to and from the Republic of Tajikistan, as well as movements of natural persons within the Republic of Tajikistan because of changing a place of residence or work;

–          labor migration abroad is the voluntary legal travel of citizens abroad, who permanently live within the territory of the Republic of Tajikistan and also travel of foreign citizens and people, who haven’t a citizenship and who are permanently living beyond the territory of the Republic of Tajikistan, to the territory of the Republic of Tajikistan for doing a paid work according to the labor agreement;

–          the frontier labor migration is the everyday and or once a week travel of citizens of the Republic of Tajikistan to the territory of frontier state and the everyday and or once a week travel of frontier state’s citizens to the territory of the Republic of Tajikistan with the aim of being occupied with paid work according to the labor agreement, with the condition of permanent residence within the territory of the abandoned state;

–          the migrant worker is a person who doesn’t permanently live within the state where he works, who is not the citizen of that state, was working, is working or will work for the paid labor;

–          frontier worker is the migrant worker, who keeps his usual place of residence in the neighboring state and working or will work for the paid labor;

–          the abandoned state is the state in which the migrant worker permanently lives and for being occupied with the paid work goes to another country;

–          the state of the place of work is the state in which the migrant worker was busy, is busy and or will be busy with the paid labor activity.

–          internal migration – an irretrievable, temporary or seasonal displacement of natural persons within the Republic of Tajikistan;

–          immigrant – a foreigner or a stateless person arrived to the RT for permanent or temporary residence;

–          immigration – arrival of foreigners or a stateless persons to the RT for permanent or temporary residence;

–          family migration – arrival of a group of relatives into the Republic of Tajikistan for temporary or permanent residence;

–          collective immigration – organized resettlement of foreigners or stateless persons into the Republic of Tajikistan;

–          illegal immigrants – foreigners or stateless persons arrived to the Republic of Tajikistan on their own, without a permission of an authorized organ, or have received such permission by fraud, as well as those, who have entered the territory of the RT on the basis of a relevant permission, but have not left the country after the expiration of tenure;

–          re-settlers – people who have left the country of their permanent residence on their own and arrived to the territory of the RT for permanent residence:

o        With a purpose to reunite with their families living on the territory of the Republic of Tajikistan;

o        With a purpose to return to the former place of residence;

o        With a purpose to return to their historical motherland (repatriates);

o        Because of getting married a person who is a citizen of the Republic of Tajikistan.

–          forced re-settlers – persons-citizens of the RT, who have forcedly left their permanent place of residence, and now are staying on the territory of another state because of violence or persecution committed against them; or because of the real danger to undergo the persecution not only against themselves, but also against members of his family in regards to race, nationality, religion, language, political credo, belonging to a definite social group; and also if there is any connection between the commitment of violence or persecution, and the real danger to undergo persecution in armed and international conflicts;

–          temporary place of resettlers’ residence – an inhabited locality on the territory of the Republic of Tajikistan that was determined by the central executive body upon agreement with local executive and other competent bodies, where living quarters, suitable for accommodation and temporary stay of repatriates, re-emigrants, forced re-settlers and refugees, are located;

–          repatriation – return of prisoners of war, displaced persons, refugees and emigrants to their homeland;

–          repatriates natural persons returning under the repatriation;

–          emigration – irretrievable or temporary leaving of natural persons out from the RT to other countries;

–          re-emigrants – natural persons returning to their homeland after spending spent some time in emigration;

–          emigrants – natural persons being in emigration;

–          ecological migrants – people forced to leave their houses because of ecological disasters;

 

Article 2. Basic principles of the regulation of migration

 

Migration is based on the following principles:

 

–          ensuring of human right for the free choice of place of residence, freedom of labor, free choice of activity or profession, freedom for exit, freedom of movement;

–          inadmissibility of any discrimination in regards to origin, social, official or property status, sex, race, nationality, language, religion, political credo, education, social or material status;

–          participation of relevant state organs in the organization of the work on regulating migration processes;

–          personal participation of migrants in getting settled on the new place of residence, with addressed support of the government of the initiatives and independent activity of each person, first of all of resettlers from zones of ecological and natural disasters;

–          to prohibit deportation or forced return of migrants to the countries they have come from;

–          cooperation with other countries.

 

Article 3. Legislation of the RT about migration

 

Legislation of the RT is based on the Constitution of the RT and consists of this law, of other laws of the RT and other international treaties, recognized by the RT

 

Article 4. Migration Subjects

 

Persons legally arriving from other states into the Republic of Tajikistan for permanent residence on the period of over six months shall acquire the status of immigrants.

 

Persons legally going out of the Republic of Tajikistan to other states for permanent residence on a period of over six months shall acquire the status of emigrants (except of employees of Embassies and Representation of the Republic of Tajikistan to foreign countries, as well as persons temporarily working abroad, servicemen on a peace-making or peace-keeping mission, persons taking medical treatment, students, tourists or persons being on a business trip).

 

Persons forcedly resettled within the Republic of Tajikistan for a period of over six months shall acquire the status of internal migrants.

 

A person, committed crime against world, against humanity can not be recognized as immigrant or re-emigrant.

 

Article 5. Order of implementation of internal migration and ecological migrants.

 

The Government of the RT determines the order of implementation of internal migration and ecological migrants.

 

Article 6. The authorized organ on the management of migration processes in the RT.

 

The state organ authorized by the Government of the RT (further-authorized organ) carries out the management of migration processes in the RT.

 

The Government of the RT approves regulations about authorized organ.

 

Article 7. Authorities of the authorized organ.

 

The authorized organ has the following authorities:

 

1. To coordinate the work on migration processes in the RT;
2. To issue foreigners and stateless persons relevant permission(licenses) for the labor activity;
3. To analyze and make prognoses about migration processes in the country and to inform the Government of the RT and other local organs of executive power about them.
4. To submit proposals on forming of migration quota for the consideration of the Government of the RT;
5. To organize resettlement, reception and settling down of repatriates, re-emigrants and forced migrants within the limits of approved quota;
6. To implement registration of arrived repatriates, re-emigrants and forced migrants;
7. To accept written applications of persons, wishing to receive political asylum in the RT and process necessary documents.

 

The authorized organ implements other powers, determined by this Law and other laws of the RT.

 

Article 8. Sending of migrant worker to work abroad

 

The state facilitates, that migrant workers – citizens of the Republic of Tajikistan should be sent in an organized manner and according to their agreement only to those countries, where their rights is defended.

 

The guarantee for the defense of migrant workers’ rights abroad may be the following cases:

 

–        the existence of labor and social legislature with the purpose of defending the rights of migrant workers in a state where they work

–        the participation of state of the place of work in international agreements, declaration and resolutions, which have a connection with the defense of migrant workers’ rights

–        the existence of bilateral or multilateral agreements with the state of the place of work with the Republic of Tajikistan on concerning the defense of migrant workers’ rights by the state of the place of work.

 

Article 8(1). Order of sending and attracting the manpower

 

The accomplishment of activities on providing citizens of the Republic of Tajikistan with the place of work abroad by the management subjects of the Republic of Tajikistan and attracting foreign manpower to the Republic of Tajikistan on the basis of license given by the plenipotentiary officials of the Republic of Tajikistan is hold according to the arranged order of the Government of the Republic of Tajikistan.

 

Article 8(2). The order of migrant workers’ travel.

 

Citizens of the Republic of Tajikistan, who go abroad for doing a paid work, must have a labor contract signed by employer, passport for traveling abroad, which is legalized according to the arranged order of home affairs’ officials and in necessary case, should have a visa of diplomatic representatives or consular office of state employer.

 

Order of attracting the migrant workers, age requirements and other requirements to them is arranged according to the laws of state of the place of work and international agreements of the Republic of Tajikistan.

 

Migrant workers come to work in the Republic of Tajikistan according to the visa arranged by diplomatic representatives or consular offices of the Republic of Tajikistan.

 

In case of presenting the documents, certifying the reasons of not using it (illness, emergency cases and other reasons) and preserving the place of work, the visa is prolonged according to the labor contract signed between employer and plenipotentiary officials of the Republic of Tajikistan. The order of prolongation of visa is determined by the Ministry of foreign affairs of the Republic of Tajikistan.

 

According to the arranged order of home affairs’ office migrant workers came to the Republic of Tajikistan should be registered in the temporary place of residence on the basis of written presentation of plenipotentiary offices.

 

Migrant workers and members of their family have a right to leave and come back to the Republic of Tajikistan freely.

 

When the date of labor agreements is expired, migrant workers and members of their families are obliged to leave the state of the place of work.

 

Article 8(3). Labor agreement

 

Labor relation between migrant workers and employer should be legalized by means of labor agreement and should comprise the following information:

 

–        the duration of it’s activity, character and the place of paid work, the condition of labor and the order of giving a salary, including the night-time, working in rest-days and holidays;

–        the measure of bonuses, additional payments and preserving a certain amount of money out of salary;

–        rights, obligation and responsibilities of both side, the order and condition of cancel and prolongation of labor agreements;

–        the organization of changing the place, provision with foods, residence, medical service for migrant workers and members of their family;

–        order and conditions of social insurance of migrant worker;

–        order of compensating the damages caused to the health of migrant worker during his activities paid work and other social guarantees.

 

The employer of the Republic of Tajikistan is obliged to register the signed labor agreement in the regional office for migration.

 

A copy of labor agreement should be given to migrant worker before his depart for the state of the place of work .

 

Article 9. The arrangement of quotas for foreign migration and attraction of foreign manpower.

 

Quotas of foreign migration and attraction of foreign manpower for the Republic of Tajikistan for the period of every calendar year is arranged by the President of the Republic of Tajikistan according to the offer of Government of the Republic of Tajikistan.

 

Article 9(1). Statistical account and information about migration

 

In order to appraise the condition of labor migration abroad and migration itself, the state statistical account is arranged.

 

Along with the concerned state offices the plenipotentiary office have a free of charge exchange of account documents and other information necessary for implementing their activity.

 

The plenipotentiary office provides the publication of statistical accounts and information materials about the condition of labor migration abroad and migration, demand and supply of labor migration abroad, the possibilities of providing with work, measures of choosing professions and crafts.

 

Article 9(2). The transfer of monetary funds

 

According to the legislature of the Republic of Tajikistan and international agreements of the Republic of Tajikistan, those migrant workers, who are busy with the paid work within the territory of the Republic of Tajikistan can transfer their earned and surplus money to the territory of a state left by them.

 

Article 10. Rights and Obligations of Immigrants

 

A person recognized as immigrant and received a residential permit enjoys in the Republic of Tajikistan all rights and freedoms, and also equally with the citizens of the Republic of Tajikistan, undertakes all obligations stipulated by laws or international treaties of the Republic of Tajikistan.

 

Article 11. Persons without Immigrant’s Status

 

The immigrant’s status shall not be provided to foreigners and stateless persons staying in the Republic of Tajikistan, if they are:

 

–        on military service in military units located on the territory of the Republic of Tajikistan;

–        members of diplomatic missions or international organizations;

–        on study or on practical training of the Republic of Tajikistan;

–        implement their labor activity in accordance with international treaties;

–        tourists, people on business trip, temporary labor migrants (including sportsmen, sport teams, actors), passing by transit, tradesmen, depositors-investors;

–        representatives of foreign media, radio or television accredited to the Republic of Tajikistan;

–        implement their professional activity in religious associations, officially registered in the Republic of Tajikistan;

–        have come to the Republic of Tajikistan on a charity or humanitarian mission;

–        crewmembers of sea and river ships, of air, railway and automobile transport.

 

The legal status of people indicated in part 1 of this article shall be determined by the legislation of the Republic of Tajikistan and by international treaties of the Republic of Tajikistan.

 

Article 12. Procedure for applying and consideration of applications of a person about recognizing him immigrant, re-settler.

 

Application for being recognized immigrant, re-settlers is submitted personally or through an authorized representative, to the Diplomatic mission of the Republic of Tajikistan abroad or to the authorized organ.

 

The authorized organ shall consider the application about recognition a person as immigrant, re-settler and takes a decision on it in accordance with the fixed immigration quota within two months from the date of registration of the application.

 

If a person is officially recognized as immigrant, re-settler, organs of internal affairs shall issue him or her a document of the established pattern – residential permit in the Republic of Tajikistan in 15-days period after application.

 

The document identifying the immigrant’s residential permit shall provide a basis for his or her employment and registration in the organs of internal affairs, and – in cases stipulated in the legislation and in other normative legal acts – shall enable the immigrant to receive allowances and other kinds of support.

 

The authorized organ and its relevant regional structures are obliged to familiarize a person received the immigrant’s status with his or her rights and duties ensuing from this Law, set up conditions for realization of them and take control over their implementation.

 

Article 13. Rights and duties of persons applying for being recognized as immigrants and re-settlers.

 

After registration of the application about recognition as an immigrant or re-settler, the person, who has submitted the application and is staying on the territory of the RT, receives an assignment to the temporary place of residence of immigrants and re-settlers, as well as to the place chosen on his own, but obligatorily coordinated with the relevant service-body of the authorized organ.

 

Until the issue about being recognized as an immigrant or a re-settler is decided, the person who has submitted an application and is staying on the territory of the RT, during the period of application consideration, enjoys rights and undertakes responsibilities, stipulated by laws of the RT for foreigners and stateless persons.

 

In the time of refusal to be recognized as an immigrant or a re-settler, the applied person is delivered a written notification in 30-days period from the time of taking decision. If the indicated person is outside the RT, then the written notification is sent to him with the indication of reasons, and with the right to appeal the accepted decision.

 

Decisions about refusal in recognition of a person as an immigrant or re-settler, may be appealed in the higher authorized organs or in the legal form during one month after receiving the written notification. After taking the legal effect, the decision about refusal in recognition of a person as an immigrant or re-settler is also sent to the relevant organ of Inferior with the purpose to arrange the departure of a person, who has received the refusal, from the territory of the RT.

 

Article 14. Rights and duties of people applied for being recognized as repatriates, forced migrants and re-emigrants.

 

Until the issue about being recognized as a repatriate, forced migrant or re-emigrant is decided, the person who has submitted an application and is staying on the territory of the RT, during the period of application consideration, enjoys rights and undertakes responsibilities, stipulated by laws of the RT for foreigners and stateless persons.

 

For persons applied for being recognized as repatriates, forced migrants or re-emigrants, conditions for living in places of temporary residence of migrants and the order of payment of expenses for public utilities, medical assistance, providing of other facilities and compensations is determined by the Government of the RT.

 

A person applied for being recognized as a repatriate, forced migrant or a re-emigrant and staying on the territory of the RT is obliged:

 

–        after receiving a warrant to the temporary place of migrants, he should go there within the period of one month, and if the place of residence has been chosen on his own, it is necessary to agree it with the relevant department of the authorized organ on the management of migration processes;

–        to observe the established order for living in the place of temporary residence of migrants;

–        to undergo the medical examination upon the demand of health-care organs, to receive vaccination, treatment and to carry out prescriptions of health-care organs;

–        to submit information necessary for the consideration of the mentioned application to the relevant departments of the authorized organ on migration process management.

 

Article 15. Order for recognizing people as repatriates, forced migrants or re-emigrants.

 

Decision about recognition of a person as repatriate, forced migrant or re-emigrant shall be made by relevant territorial branches of the authorized organ within 30 days from the day of registration of application about being recognized as a repatriate, forced migrant or re-emigrant.

 

A person recognized as repatriate, forced migrant or re-emigrant is given a relevant certificate.

 

In the time of refusal to be recognized as a repatriate, forced migrant or re-emigrant, the applied person is delivered a written notification within 30 days after the decision is made. If the indicated person is outside the RT, then a written notification is sent to him with the indication of reasons of refusal and wth a right to appeal the accepted decision.

 

Decisions about refusal in recognition of a person as a repatriate, forced migrant or re-emigrant may be appealed in the higher authorized organs or in the legal form during one month after receiving the written notification.

 

After taking the legal effect, the decision about refusal in recognition of a person as a repatriate, forced migrant or re-emigrant is also sent to the relevant organ of Inferior with the purpose to arrange the departure of a person, who has received the refusal, from the territory of the RT.

 

Article 16. Family Immigration

 

The following people are considered to be members of immigrant’s family: his or her spouse, their parents and dependent children, including adopted children, as well as under-age brothers and sisters who have no parents or guardians, and also other disabled relatives dependant on him and whom he had to support at the former place of residence.

 

Moving of children under 18 into the RT is decided by the consent of their parents and foster parents (trustees or guardians). At the same time for children in the age of 14 till 18, their consent certified in the notary office should be submitted.

 

Article 17. The collective (group) immigration.

 

The group immigration is implemented in accordance with the resolution of the government of the RT about organized re-settlement of people express their wish to return in an organized order to their historical motherland.

 

Article 18. The order of entrance of immigrants to the republic of Tajikistan.

 

The order of registration of entrance of immigrants to the territory of the RT is determined by the government of the RT.

 

Article 19. Reasons for refusal to enter the RT to foreigners or stateless persons.

 

The entrance to the republic of Tajikistan may be prohibited to a foreigner or to a stateless person in the following cases:

 

1. If he had committed a crime against peace and security of the humanity.
2. If he kindles inter-state and international enmity;
3. If he consciously speaks against sovereignty and independence of the RT;
4. If he was convicted for terrorist activity or has convictions for previously committed grave or especially grave crime.
5. If he in the time of submitting application about entrance gave false information about himself or has not presented necessary documents
6. If he has been previously deported from the RT
7. If in time of his previous staying in the RT there were revealed facts of infringements of law and normative-legal acts of the RT by him;
8. If it is necessary for the protection of rights and legal interests of the citizens of the RT.

 

Article 20. Documents for the right of permanent residence of foreigners and stateless citizens in the RT.

 

Organs of Interior provide the residential permit (document) of foreign citizenship in the RT to foreigners and stateless persons, who have received the permission of the authorized organ for the permanent residence in the RT and to stateless persons – a certificate of a stateless person. Samples of this document are determined by the Government of the RT.

 

Article 21. Reasons for the refusal in giving the residential permit in the RT and certificate of a stateless person.

 

It may be refused to give the residential permit in the RT and certificate of a stateless person to the following people:

 

1. illegal immigrants,
2. people released from prisons, whose permanent place of residence before committing a crime was outside the RT
3. to persons committed a crime against humanity
4. to persons having a disease which may cause the epidemics on the territory of the RT
5. to people, who have infringed the legislation about legal status of foreigners in the RT on the grounds of motivated resolution of the authorized organ, organs of Interior and the Ministry of Security of the RT in the order fixed by the Government of the RT.

 

Refusal in giving residential permit for a foreigner and a certificate of a stateless person may be appealed in the higher authorized organ or in the court.

 

Article 22. Non-repatriates.

 

The status of repatriate is given to the category of persons of native nationality, who have become victims of mass political repression as well as to their relatives and descendants.

 

The following people are considered relatives and descendants of repatriates:

 

–        children (including adopted ones), spouse of the repatriate;

–        brothers and sisters of the repatriate

–        grandchildren and great-grandchildren of the repatriate

–        families established by adult children, grandchildren and great grand children of the repatriate.

 

The resolution about recognition of a person as a repatriate is accepted by the authorized organ during 30 days after the day of registration of the application about recognizing a person as a repatriate.

 

Article 23. Privileges and compensations provided to repatriates.

 

The state creates privileged conditions for repatriation of natural persons to their historical motherland, their settlement, adaptation and provides:

 

1. free-of-charge trip and delivery of the property to the temporary place of residence of migrants, or to the permanent place of residence;
2. state protection of transference of money to the RT and right of inheritance;
3. rendering assistance in placing in a job, receiving an alliance on unemployment in the case of being impossible to get a job, independently of the time of living;
4. paying of pensions and alliances in accordance with the laws of the RT;
5. paying of one-time alliances, giving of land and privileged long-term loans for the construction of housing and establishment of holdings in the order determined by the Government of the RT;
6. providing of other privileges in accordance with the laws of Tajikistan.

 

Article 24. The order of registration and financing of the departure of emigrants.

 

The order of registration of the emigrants’ departure is determined by the Government of the RT.

 

Financing of expenses connected with the departure of citizens from the RT to other states for the permanent place of residence is implemented on the account of own means of emigrants, and it may also be implemented from other sources if it does not contradict laws of the RT.

 

Citizens of the RT going out from the RT to other states for the permanent place of residence have right to take out their property belonging them and members of their families on the right f ownership in accordance with the legislation of the RT.

 

Taking subjects presenting the cultural, historical or other value for the state out of the RT is regulated by relevant legislation of the RT and by international treaties.

 

Article 25. Reasons for refusal in departure from the RT.

 

The citizen of the RT may be prohibited to leave the RT in the case if he:

 

1. owns information being state or other secret protected by law;
2. apprehended on suspicion in the committing of crime or is called to responsibility as accused, up to the moment of pronouncement of the resolution on this case or until sentence of the court comes into legal effect;
3. convinced for committing a crime – until serving the punishment;
4. is on a military service for a fixed period – until completion of this service;
5. provided wittingly false information about of himself in the time of registration of documents for the departure from the RT until the resolution of this issue, but not more than one month by organ registrating such documents.
6. inclines of fulfillment of duties lied upon him by court – until fulfilling these duties;
7. if a civil suit is prosecuted against him – until completion of proceedings.

 

Article 26. Responsibility for illegal entrance of foreigners and stateless citizens into the territory of the RT and illegal exit out of the RT.

 

Responsibility for illegal entrance of foreigners and stateless citizens on the territory of the RT or for illegal exit of the citizens of the RT out of the RT is determined by the legislation of the RT.

 

Article 27. Responsibility for the infringement of this law.

 

For the infringement of this law the accused persons are called to the responsibility in accordance with the legislation of the RT.

 

 

 

 

The President of the Republic of Tajikistan E. Rahmonov.

Dushanbe, December, 11 1999 #881[:tj]

ҚОНУНИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

ДАР БОРАИ МУҲОҶИРАТ

 

(Ахбори Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, с. 1999, № 12, мод. 320; с. 2002, № 4, қ. 1, мод. 248; с. 2005, № 12, мод. 657; с. 2008, № 12, қ. 2, мод. 1004; с. 2010, № 1, мод. 15)

(Қонунҳои ҶТ аз 10.05.2002, № 31, аз 28.12.2005, № 145, аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541)

Қонуни мазкур асосҳои ҳуқуқӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии муҳоҷирати дохилӣ ва хориҷиро муқаррар намуда, ба танзими раванди муҳоҷират дар Ҷумҳурии Тоҷикистон равона карда шудааст (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 1. Мафҳумҳои асосӣ

(ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541)

1. Дар Қонуни мазкур мафҳумҳои асосии зайл истифода мегарданд:

хориҷ карда шуд (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31).

– муҳоҷирати меҳнати ба хориҷа – сафари ихтиёрии қонунии шаҳрвандони ба таври доими дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон сукунатдошта ба хориҷи кишвар, инчунин сафари шаҳрвандони хориҷи ва шахсони бешаҳрванди ба таври доими берун аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон сукунатдошта ба қаламрави он барои машғул шудан ба кори музднок тибқи шартномаи (қарордоди) меҳнати;

– муҳоҷирати меҳнатии наздисарҳади – сафари харрӯза ва ё ҳафтае як маротибаи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ба қаламрави давлати ҳамсарҳад ва сафари харрӯза ва ё ҳафтае як маротибаи шаҳрвандони давлати ҳамсарҳад ба қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон бо мақсади машғул шудан ба кори музднок тибқи шартномаи (қарордоди) меҳнати, бо шарти истиқомати доими дар ҳудуди давлати таркнамудаашон;

– коргари муҳоҷир – шахсе, ки дар давлати ҷои кор, ба таври доими истиқомат намекунад, шаҳрванди он намебошад, ба фаъолияти меҳнатии музднок машғул буд, машғул аст ё машғул мешавад;

– коргари наздисарҳади – коргари муҳоҷире, ки ҷои истиқомати муқаррарии худро дар давлати ҳамсарҳад нигоҳ медорад ва ҳар рӯз ё як маротиба дар як ҳафта ба он ҷо бармегардад;

– давлати таркнамуда – давлате, ки коргари муҳоҷир дар қаламрави он ба таври доими истиқомат дорад ва барои машғул шудан ба кори музднок ба давлати дигар сафар мекунад;

– давлати ҷои кор – давлате, ки дар он коргари муҳоҷир ба фаъолияти меҳнатии музднок машғул буд, машғул аст ва ё машғул мешавад (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31);

– муҳоҷирати меҳнати – муҳоҷирати шахси воқеи аз як кишвар ба кишвари хориҷӣ бо мақсади мардикори (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– муҳоҷирати дохили – ҷойивазкунии бебозгашт, муваққати инчунин мавсимии шахси воқеи дар дохили Ҷумҳурии Тоҷикистон (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– муҳоҷири хориҷи – шаҳрвандони хориҷи ё шахси бешаҳрванд, ки ба Ҷумҳурии Тоҷикистон барои истиқомати муваққати ё доими омадаанд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– муҳоҷирати хориҷи – ҳиҷрати шаҳрвандони хориҷи ё шахси бешаҳрванд ба Ҷумхурии Тоҷикистон барои истиқомати муваққати ё доими (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– муҳоҷирати оилавии хориҷиён – ҳиҷрати гурӯҳи хешовандон ба Ҷумҳурии Тоҷикистон барои истиқомати муваққати ё доими);

– муҳоҷирати коллективонаи хориҷиён – муташаккилона ба Ҷумҳурии Тоҷикистон кӯчида омадани шаҳрвандони хориҷи ва шахси бешаҳрванд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– муҳоҷирони ғайриқонунии хориҷи – шаҳрвандони хориҷи ё шахси бешаҳрванд, ки мустақилона, бе иҷозати дахлдори мақоми ваколатдори давлатӣ ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон омадаанд ё онро бо роҳи фиреб гирифтаанд, инчунин ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси иҷозати дахлдор омада, вале онро баъди гузаштани мӯҳлати будубош тарк накардаанд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541)

– муҳоҷирон – шахсоне, ки бо мақсади истиқомати доимӣ ба маҳалли пештараи зист, ба ватани аҷдодӣ баргаштаанд (репатриантҳо), инчунин шахсоне, ки бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ақди никоҳ бастаанд ё шахсоне, ки кишвари истиқомати доимии худро ихтиёран тарк карда, барои истиқомати доимӣ ба Ҷумҳурии Тоҷикистон омадаанд (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541);

– муҳоҷирони иҷборӣ – шахсе, ки шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, бинобар нисбат ба онҳо содир гардидани зӯровари ва таъкиб, ё вобаста ба нишонаҳои мансубияти нажоди ё милли, эътиқоди дини, забони, мавқеи сиёси, мансубият ба гурӯҳи муайяни иҷтимои вобаста ба хавфи таҳдиди воқеии таъкиб на танҳо ба худи онҳо, балки ба аъзои оилаи онҳо иҷборан маҳалли истиқомати доимии худро тарк карда, дар қаламрави кишвари хориҷӣ мебошанд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

– маҳалли истиқомати муваққатии муҳоҷирон – маҳалли аҳолинишини қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки аз ҷониби мақомоти марказии иҷроия бо мувофиқаи мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ ва дигар мақомоти салоҳиятдор муайян шудааст ва дар он хонаҳои истиқоматие мавҷуданд, ки барои ҷойгир кардан ва истиқомати муваққатии репатриантҳо, реэмигрантҳо, муҳоҷирони иҷбори ва фирориён мувофиқанд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010 № 585);

– репатриатсия – ба ватан бозгашт ё баргардонидани асирони ҳарби, шахси зӯран кӯчонидашуда, фирориён ва муҳоҷирон (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– репатриантҳо – шахси воқеие, ки вобаста ба репатриатсия бармегарданд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– эмигратсия – ҳиҷрати бебозгашт ё муваққатии шахси воқеи аз Ҷумҳурии Тоҷикистон ба кишвари хориҷӣ (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– реэмигрантҳо – ба Ватан баргаштани шахси дар эмигратсия буда (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– эмигрантҳо – шахси воқеие, ки эмигратсия мекунад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

– муҳоҷири экологи – шахсе, ки манзили худро бар асари офатҳои экологи ноилоҷ тарк кардаанд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591);

– муҳоҷирати экологӣ – ҷараёни маҷбурии кӯчидани шаҳрвандон дар ҳудуди давлати худ вобаста ба вайрон гардидани вазъи ҳуқуқии муҳити зист ё фалокатҳои экологӣ (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

– субъектҳои хоҷагидорӣ – шахсони воқеӣ ё ҳуқуқие, ки фаъолияти хоҷагидориро ба амал мебароранд ва барои фаъолияти бо кор таъминкунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон дар хориҷи кишвар ва ҷалб намудани қувваи кории хориҷӣ ба Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷозатнома доранд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).

Моддаи 2. Принсипҳои асосии танзими муҳоҷират

1. Муҳоҷират бо принсипҳои зерин асос меёбад:

– таъмини ҳуқуқии инсон барои интихоби озодии маҳалли истиқомат, озодии меҳнат, интихоби озоди навъи фаъолият ва касб, озодии ҳиҷрат, озодии рафтуомад;

– норавоии ҳама гуна маҳдудкунии ҳуқуқ аз рӯи миллат, нажод, ҷинс, забон, эътиқоди дини, мавқеи сиёси, маълумот, вазъи ҳуқуқии иҷтимои ва молу мулк (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

– иштироки мақомоти дахлдори давлати дар ташкили ба низом овардани равандҳои муҳоҷират;

– иштироки шахсии муҳоҷирон дар ҷобаҷокуни дар маҳалли нави истиқомат бо дастгирии унвонии давлатии ташаббус ва худфаъолияти ҳар як шахс, дар навбати аввал онҳое, ки аз минтақаҳои офати экологи ва табии кӯчонида шудаанд;

– манъи бадарға ё баргардонидани маҷбурии муҳоҷирон ба кишваре, ки онҳо аз он омаданд;

– ҳамкори бо кишварҳои хориҷӣ.

Моддаи 3. Қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи муҳоҷират

Қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи муҳоҷират ба Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон асос ёфта, аз Қонуни мазкур, дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин санадҳои ҳуқуқии байналмилалие, ки Тоҷикистон онҳоро эътироф намудааст, иборат мебошад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

Моддаи 4. Субъектҳои муҳоҷират

1. Шахсоне, ки тибқи Қонуни мазкур барои истиқомати доимӣ ё муваққатӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷозат гирифтаанд, вазъи ҳуқуқии муҳоҷирони хориҷиро мегиранд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).
2. Шахсоне, ки дар асоси қонуни барои истиқомати доими аз Ҷумҳурии Тоҷикистон ба кишварҳои хориҷӣ кӯчидаанд (ғайр аз ходимони сафоратҳо ва намояндагии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар кишварҳои хориҷи, шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки дар кишварҳои хориҷи муваққатан фаъолияти меҳнатиро анҷом медиҳанд, хизматчиёни ҳарбие, ки вазифаи ҳомиёни сулҳро иҷро мекунанд, инчунин шахсе, ки дар таҳсил, табобат, сафарҳои туристи ва хизмати мебошанд) вазъи ҳуқуқии муҳоҷиронро мегиранд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591).
3. Шахсоне, ки дар дохили Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷборан кӯчидаанд, вазъи ҳуқуқии муҳоҷирони дохилиро мегиранд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591).
4. Шахсоне, ки ба муқобили сулҳ, башарият ҷиноят содир кардаанд, муҳоҷири хориҷи ва ё реэмигрантҳо эътироф карда намешаванд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

Моддаи 5. Тартиби амали намудани муҳоҷирати дохили ва муҳоҷирати экологи

Тартиби амали намудани муҳоҷирати дохили ва муҳоҷирати экологиро Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян менамояд.

Моддаи 6. Мақоми ваколатдори давлатӣ оид ба идораи равандҳои муҳоҷират дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

(ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541)

1. Идораи равандҳои муҳоҷиратро дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мақоми ваколатдори давлатии муайяннамудаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон(минбаъд – мақоми ваколатдори давлатӣ) анҷом медиҳад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).
2. Низомномаи мақоми ваколатдори давлатӣ аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ карда мешавад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

 

Моддаи 7. Ваколатҳои мақоми ваколатдори давлатӣ

(ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541)

Мақомоти ваколатдори давлатӣ ваколатҳои зайлро дорад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541):

1) дар Ҷумҳурии Тоҷикистон корҳои вобаста ба масъалаҳои муҳоҷиратро ҳамоҳанг месозад;

2) ба шаҳрвандони хориҷи ва шахси бешаҳрванд барои анҷом додани фаъолияти меҳнати, иҷозати дахлдор медиҳад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

3) равандҳои муҳочиратро дар кишвар таҳлил ва пешгӯи намуда, аз ин хусус ба Ҷумҳурии Тоҷикистон ва мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ иттилоъ медиҳад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541);

4) ба баррасии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба ташаккули квотаҳои муҳоҷирати хориҷи пешниҳод манзур менамояд;

5) дар доираи квотаҳои тасдиқгардида кӯчонидан, қабул ва ҷобаҷокунии репатриантҳо, реэимигрантҳо ва муҳоҷирони иҷбориро ташкил мекунад;

6) бақайдгири, баҳисобгирии репатриантҳо, реэмигрантҳо ва муҳоҷирони иҷбориро анҷом медиҳад;

7) Дархости хаттии шахсеро, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон хоҳиши дарёфти паноҳгоҳи сиёсиро доранд, қабул мекунад ва асноди заруриро ба расмият медарорад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

8) бақайдгирии муҳоҷирати шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ба хориҷа ва бозгашт аз хориҷаро амалӣ менамояд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

9) барои амалӣ гардонидани фаъолияти бо кор таъминкунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон дар хориҷи кишвар ва ҷалб намудани қувваи кории хориҷӣ ба Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷозатнома медиҳад ва ҷиҳати ташкили фаъолият ба субъектҳои хоҷагидорӣ мусоидат намуда, санҷиши фаъолияти онҳоро амалӣ мекунад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

10) муҳоҷирати меҳнатии ғайриқонуниро пешгирӣ менамояд, дар ҳолати ошкор намудани вайронкунии қоидаҳои истиқомат аз ҷониби шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд барои ба ҷавобгарии маъмурӣ ва ҷиноятӣ кашидани онҳо мавод таҳия мекунад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

11) ваколатҳои дигари пешбининамудаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистонро амалӣ менамояд (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).

2. Хориҷ карда шуд (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 8. Фиристодани коргарони муҳоҷир барои кор ба хориҷа

1. Давлат мусоидат менамояд, ки коргарони муҳоҷир – шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба таври муташаккилона ва бо розигии онҳо танҳо ба он кишварҳое фиристодашаванд, ки дар он ҷо ҳуқуқҳояшон ҳифз карда мешаванд.
2. Кафолати ҳифзи ҳуқуқҳои коргарони муҳоҷир дар хориҷа барои давлат ҳолатҳои зерин шуда мставонанд:

– дар давлати ҷои кор мавҷуд будани қонунгузории меҳнати ва иҷтимоии ҳуқуқҳои коргарони муҳоҷирро ҳифзкунанда;

– иштироки давлати ҷои кор дар созишномаҳои байналмилали, эъломияҳо ва қатъномаҳое, ки ба ҳифзи ҳуқуқҳои коргарони муҳоҷир иртибот доранд;

– мавҷуд будани шартномаҳои дутарафа ё бисёртарафаи давлати ҷои кор бо Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи ҳифзи ҳуқуқҳои коргарони муҳоҷир дар хориҷа;

– қабули тадбирҳои амалии мусби оид ба ҳифзи ҳуқуқҳои коргарони муҳоҷир аз тарафи давлати ҷои кор (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31).

Моддаи 8 (1). Тартиби фиристодан ва ҷалб намудани қувваи кори

Аз ҷониби субъектҳои хоҷагидории Ҷумҳурии Тоҷикистон анҷом додани фаъолияти оид ба таъминкунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ҷои кор дар хориҷа ва ҷалб намудани қувваи кории хориҷи ба Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси иҷозатномаи (литсензия) аз ҷониби мақоми ваколатдори давлатӣ додашаванда, мутобиқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи иҷозатномадиҳи ба баъзе намудҳои фаъолият” сурат мегирад (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31, аз 28.12.2005, № 145, аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 8 (2) Тартиби рафту омади коргарони муҳоҷир

1. Шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки барои машғул шудан ба кори музднок ба хориҷа сафар мекунанд, бояд бо худ шартномаи (қарордоди) меҳнатии бо корфармо басташуда, шиносномаи хориҷии тибқи тартиби муқарраргардида дар мақомоти корҳои дохили ба расмият даровардашуда ва дар мавриди зарури раводиди намояндагии дипломати ё идораи консулгарии давлати ҷои кор додашударо дошта бошанд.
2. Тартиби ҷалби коргарони муҳоҷир, талаботи синну соли ва дигар талабот нисбат ба онҳо тибқи қонунҳои давлати ҷои кор ва шартномаҳои байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар карда мешаванд.
3. Коргарони муҳоҷир барои кор ба Ҷумҳурии Тоҷикистон тибқи раводиде, ки мутобиқи тартиби муқаррарнамудаи намояндагиҳои дипломати ё муассисаҳои консулгарии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар хориҷа дода шудаанд, сафар менамоянд.
4. Раводид метавонад дар сурати пешниҳоди санадҳои тасдиққунандаи сабабҳои узрноки истифода набурдани он (бемори, ҳолатҳои фавқулодда ва ғайра) ва нигоҳ доштани ҷои кор, тибқи шартномаи (қарордоди) меҳнатии бо корфармо басташуда аз тарафи мақоми ваколатдори  давлатӣ дароз карда шавад. Тартиби дароз кардани раводид аз ҷониби Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян карда мешавад.
5. Коргарони муҳоҷири ба Ҷумҳурии Тоҷикистон омада, бояд тибқи тартиби муқарраргардида дар мақомоти корҳои дохили вобаста ба маҳалли истиқомати муваққати дар асоси пешниҳоди хаттии шахсони воқеӣ ё ҳуқуқӣ ба қайд гирифта шаванд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).
6. Коргарони муҳоҷир ва аъзои оилаи онҳо ҳуқуқи озодона тарк намудани Ҷумҳурии Тоҷикистон ва бозгашт ба онро доранд.
7. Бо гузашти мӯҳлати амали шартномаи (қарордоди) меҳнати коргарони муҳоҷир ва аъзои оилаи онҳо вазифадоранд, ки давлати ҷои корро тарк намоянд (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31).

Моддаи 8 (3). Шартномаи (қарордоди) меҳнати

1. Муносибатҳои меҳнатии коргари муҳоҷир бо корфармо тавассути шартномаи (қарордоди) меҳнатӣ бо риоя намудани талаботи қонунгузорӣ оид ба меҳнат ба расмият дароварда шуда, бояд маълумоти зайлро дар бар гирад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541):

– мӯҳлати амали он, хусусият ва ҷои кори музднок, шароити меҳнат ва тартиби додани музди он, аз ҷумла барои кори шабона, кор дар рӯзҳои истироҳат ва рӯзҳои ид;

– андозаи мукофотпули, иловапулиҳо ва нигоҳ доштани маблағ аз музди меҳнат;

– ҳуқуқҳо, ӯҳдадориҳо ва масъулияти тарафҳо, тартиб ва шароити бекор кардан ё дароз кардани шартномаи (қарордоди) меҳнати;

– ташкили тағйири макон, таъминот бо озуқа, истиқомат, хизматрасонии тиббии коргарони муҳоҷир ва аъзои оилаи ӯ;

– тартиб ва шартҳои суғуртаи иҷтимоии коргари: муҳоҷир;

– тартиби ҷуброни зарари ба саломатии коргари муҳоҷир дар ҷараёни фаъолияти меҳнатии музднокаш расонидашуда ва дигар кафолатҳои иҷтимои.

2. Корфармои Ҷумҳурии Тоҷикистон вазифадор аст, шартномаи (қарордоди) меҳнатии басташударо дар мақомоти минтақавии муҳоҷират ба қайд гузорад.
3. Як нусхаи шартномаи (қарордоди) меҳнати то сафар намудан ба давлати ҷои кор ба коргари муҳоҷир супорида мешавад (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31).

Моддаи 8 (4). Додани иҷозат барои кор дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

(ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591)

Тартиби додани иҷозат барои корро ба шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванде, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти меҳнатӣ анҷом медиҳанд, Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян менамояд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).

Моддаи 9. Муқаррар намудани квотаҳои муҳоҷирати хориҷи ва ҷалби қувваи кории хориҷи

Квотаи муҳоҷирати хориҷи ва ҷалби қувваи кории хориҷиро ба Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҳар як соли тақвими Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон тибқи пешниҳоди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар менамояд. (Қонун №31 аз 10.05.02с.)

Моддаи 9 (1). Ҳисоботи омори ва ахборот дар бораи муҳоҷират

1. Тартиби пешниҳоди ҳисоботи оморӣ оид ба муҳоҷирати меҳнатии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ба хориҷа ва бозгашт аз хориҷа ва оид ба ҷалб намудани шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрвандро ба фаъолияти меҳнатӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян менамояд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).
2. Мақоми ваколатдори давлатӣ бе музд бо мақомоти давлатии манфиатдор санадҳои ҳисоботи ва дигар маълумотеро, ки барои иҷрои фаъолиятҳои онҳо зарур мебошанд, мубодила мекунад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).
3. Мақоми ваколатдори давлатӣ нашри ҳисоботи омори ва маводҳои ахборотиро дар бораи вазъияти муҳоҷирати меҳнати ба хориҷа ва муҳоҷират, талабот ва пешниҳоди муҳоҷирати меҳнати ба хориҷа, имконияти бо кор таъминкуни, тадбирҳои интихоби касбу ҳунарро таъмин менамояд (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31, аз 12.01.2010, № 591,  аз 3.08.2018, № 1541)

Модда 9 (2). Таҳвили маблағҳои пули

Коргарони муҳоҷире, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба фаъолияти меҳнатии музднок машғуланд, метавонанд маблағҳои пулии бадастоварда ва пасандозашонро ба ҳудуди давлати таркнамудаашон тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шартномаҳои байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳвил намоянд (ҚҶТ аз 10.05.2002, № 31).

Моддаи 10. Ҳуқуқ ва вазифаҳои муҳоҷирони хориҷи

Шахсе, ки муҳоҷири хориҷи эътироф шудааст ва иҷозат барои истиқомат дар Ҷумҳурии Тоҷикистон гирифтааст, аз ҳуқуқ ва озодиҳои муқарраркардаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода мебарад, инчунин барои ӯҳдадориҳои пешбиникардаи қонунҳо ё шартномаҳои байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон вазифадор аст (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591).

Моддаи 11. Шахсе, ки муҳочири хориҷи намебошанд

(ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470)

1. Вазъи ҳуқуқии муҳоҷири хориҷи ба шаҳрвандони хориҷи ё шахси бешаҳрванд, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошанд дода намешаванд, агар онҳо (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591):

– хизмати ҳарбиро дар қисмҳои ҳарбие, ки дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон воқеъ гардидаанд, адо намоянд (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541);

– дар ҳайати намояндагиҳои дипломати ва ташкилотҳои байналмилалӣ бошанд;

– дар Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳсили илм мекарда бошанд ё худ дар истеҳсолот ба коромӯзи машғул бошанд;

– тибқи шартномаҳои байналмилалӣ фаъолияти меҳнатиро анҷом медода бошанд;

– сайёҳ (турист), дар сафари хизмати, муҳоҷирони меҳнатии муваққати (аз ҷумла варзишгарон, дастаҳои варзишгарон, ҳунарпешагон), ки ба тариқи транзит мегузаранд, тоҷирон ё амонатгузорон, сармоядорон бошанд;

– намояндагони воситаҳои ахбори оммавии хориҷи, радио ва телевизион, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон акредитатсия шудаанд, бошанд;

– дар иттиҳодияҳои диние, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон расман қайд гардидаанд, ба фаъолияти касби машғул бошанд;

– ба Ҷумҳурии Тоҷикистон бо мақсади расонидани кӯмаки хайрия ва башардӯстона омада бошанд;

– аъзои сарнишини киштиҳои баҳриву дарёи, нақлиёти ҳавои, роҳи оҳан ва автомобили бошанд.

2. Вазъи ҳуқуқии шахсе, ки дар қисми якуми ҳамин модда зикр шудаанд, бо қонунҳо ва шартномаҳои байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян карда мешаванд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

Моддаи 12. Тартиби муроҷиат ва баррасии дархости шаҳрванди хориҷӣ ё шахси бешаҳрванд дар бораи гирифтани иҷозат барои истиқомати доимӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

(ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591)

1. Шаҳрвандони хориҷӣ ё шахсони бешаҳрванд метавонанд дар Ҷумҳурии Тоҷикистон доимӣ истиқомат кунанд, агар онҳо иҷозати дахлдори бо гувоҳномаи истиқомат дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба расмият даровардашударо дошта бошанд.
2. Ариза оид ба додани иҷозат барои истиқомати доимӣ аз ҷониби шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд, ки муваққатан дар Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор доранд, ба мақомоти корҳои дохилӣ ва шахсони дар хориҷа истиқоматкунанда бошанд, ба намояндагии дипломатӣ ё муассисаи консулии Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод карда мешавад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).
3. Қарорро оид ба дархости шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд дар бораи ба онҳо додани иҷозат барои истиқомати доимӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мақомоти мақомоти корҳои дохилӣ қабул менамояд (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).
4. Мӯҳлати баррасии мавод дар бораи додани иҷозат барои истиқомати доимӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон набояд аз як моҳ зиёд бошад.
5. Қарор дар бораи додани иҷозат барои истиқомати доимии шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ба расмият даровардан ва ба онҳо додани гувоҳномаи истиқомат асос шуда метавонад.
6. Қарор дар бораи рад намудани истиқомати доимии шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар муддати се рӯз аз рӯзи қабули қарор ба аризадиҳандагон ба таври хатти хабар дода мешавад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).

Моддаи 13. Ҳуқуқу ӯҳдадориҳои шахсе, ки барои муҳоҷири хориҷи ва муҳоҷир эътироф карданашон бо дархост муроҷиат намудаанд

(ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470)

1. Ҳангоми бақайдгирии дархост дар бораи муҳоҷирони хориҷи ва муҳоҷир эътироф кардани шахсе, ки дархост додаанд ва дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошанд, онҳо ба маҳалли истиқомати муваққатии муҳоҷирони хориҷи, муҳоҷирон, аз ҷумла ба ҷои мустақилона интихобнамудаашон, ки ҳатман бо мақоми ваколатдори давлатӣ мувофиқа шудааст, роҳхат мегиранд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).
2. То ҳаллу фасли масъалаи ҳамчун муҳоҷири хориҷи ё муҳоҷир эътироф кардани шахс, ки бо дархост муроҷиат намудааст ва дар давраи таҳти барраси қарор доштани дархост дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҳуқуқҳои барои шаҳрвандони хориҷи ва шахси бешаҳрванд пешбиникардаи қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода мебарад ва дорои масъулият мебошад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).
3. Дар мавриди эътироф нашудани шахс ҳамчун муҳоҷири хориҷи ва муҳоҷир ба вай дар давоми си рӯз аз рӯзи қабули қарор огоҳномаи хатти дода мешавад.
4. Агар шахси мазкур берун аз қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон бошад, ба вай огоҳномаи хатти бо нишондоди сабабҳои эътироф нашудан ҳамчун муҳоҷири хориҷи ва муҳоҷир ва тартиби шикоят аз болои қарори қабулшуда фиристода мешавад.
5. Қарор дар бобати эътироф нашудани шахс ҳамчун муҳоҷири хориҷи ва муҳоҷир аз тарафи ин шахс дар мақоми ваколатдори давлатӣ болои ё бо тартиби суди дар мӯҳлати як моҳ пас аз гирифтани огоҳнома метавонад мавриди барраси қарор гирад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).
6. Қарор оиди эътироф нагаштани шахс ҳамчун муҳоҷири хориҷи ва муҳоҷир ба мақомоти корҳои дохилӣ барои ташкили баромада рафтани шахс аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон фиристода мешавад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591,аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 14. Ҳуқуқу ӯҳдадориҳои шахсе, ки барои репатриант, муҳоҷирони иҷбори ва реэмигрант эътироф карданашон бо дархост муроҷиат намудаанд

(ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470)

1. То ҳал шудани масъалаи ҳамчун репатриант, муҳоҷири иҷбори ва реэмигрант эътироф кардани шахс, ки бо дархост муроҷиат намудааст ва дар давраи таҳти барраси қарор доштани дархост дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад аз тамоми ҳуқуқу ӯҳдадориҳое, ки барои шаҳрвандони хориҷи ва шахси бешаҳрванд қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон пешбини кардааст истифода мебарад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470,аз 3.08.2018, № 1541).
2. Шартҳои дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар маҳалли истиқомати муваққатии муҳоҷирон истиқомат кардани шахсе, ки дар бораи репатриант, реэмигрант, муҳоҷирони иҷбори эътироф карданашон бо дархост муроҷиат намудаанд, тартиби пардохти хароҷоти хизмати коммунали, ёрии тиббии расонидашаванда, фароҳам овардани дигар имтиёз ва ҷубронпулиҳо аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян карда мешаванд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).
3. Шахси дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, ки репатриант, муҳоҷири иҷбори ва реэмигрант эътироф шуданашро дархост кардааст, вазифадор аст:

– баъди гирифтани роҳхат ба маҳалли муваққатии сукунати муҳоҷирон дар давоми як моҳ ба он ҷо ҳозир шавад ва агар ҷои сукунатро мустақилона интихоб карда бошад, барои ин розигии мақомоти корҳои дохилӣ зарур аст (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

– тартиби муқарраргардидаи сукунатро дар маҳалли зисти муваққатии муҳоҷирон риоя намояд;

– бо талаби мақоми ваколатдори давлатӣ дар соҳаи тандурустӣ муоинаи тиббӣ гузарад, худро эм кунонад, табобат ёбад, ҳамчунин дастурҳои мақоми ваколатдори давлатӣ дар соҳаи тандурустиро ба ҷо оварад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541);

– ба мақоми ваколатдори давлатӣ маълумот заруриро барои баррасии ин дархост хабар диҳад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 15. Тартиби репатриант, муҳоҷирони иҷбори, реэмигрант эътироф кардани шахс

(ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470)

1. Қарори репатриант, муҳоҷири иҷбори, реэмигрант эътироф намудани шахс аз ҷониби мақоми ваколатдори давлатӣ дар давоми си рӯзи баъди бақайдгири дархост дар бораи репатриант, муҳоҷири иҷбори, реэмигрант эътироф намудани шахс қабул карда мешавад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).
2. Ба шахсе, ки репатриант, муҳоҷири иҷбори, реэмигрант эътироф шудааст шаҳодатномаи дахлдор дода мешавад.
3. Дар сурати репатриант, муҳоҷири иҷбори, реэмигрант эътироф нашудани шахс ӯ дар мӯҳлати си рӯзи баъди қабули қарор ба таври хатти огоҳ карда мешавад. Агар шахси зикршуда берун аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон бошад, дар он ҳолат ба ӯ бо зикри сабаби рад ва тартиби шикоят кардани қарори қабулгардида ба таври хатти огоҳнома ирсол карда мешавад.
4. Оид ба қарори репатриант, муҳоҷири иҷбори ва реэмигрант эътироф нашудани шахс метавонад дар тули як моҳи баъди гирифтани огоҳномаи хатти ба мақомоти ваколатдори болои тибқи тартиби суди шикоят арз намояд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).
5. Қарори дар бораи репатриант, муҳоҷири иҷбори, реэмигрант эътироф нашудани шахс, ки эътибори қонуни пайдо кардааст, ҳамчунин ба мақомоти дахлдори корҳои дохили ҷиҳати ташкили аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон баровардани шахсе, ки ҷавоби рад гирифтааст, фиристода мешавад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 16. Мухочирати оилавии хоричиён

1. Шахсе, ки оилаи муҳоҷири хориҷиро ташкил медиҳанд – шавҳар (зан), падару модари онҳо ва фарзандони таҳти таъминоти шавҳар (зан) қарордошта, аз ҷумла писархондҳо (духтархондҳо), инчунин бародарону хоҳарони ноболиғи бе падару модар ё худ бе васи ва дигар хешу табори корношоями таҳти таъминоти шавҳар (зан) буда, ки барои таъмини онҳо дар маҳалли пештараи истиқомат ӯҳдадор буданд, мебошанд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).
2. Ба Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳиҷрат намудани кӯдакони то синни ҳаждахсола бо розигии падару модар ва падархонди (модархонд, васиён ё сарпарасторони) онҳо ҳал карда мешавад. Дар айни замон барои кӯдакони синни аз чордаҳ то ҳаждаҳсола розиномаи ба тариқи нотариали тасдиқшудаи онҳо пешниҳод карда мешавад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

Моддаи 17. Муҳоҷирати коллективонаи хориҷиён

Муҳоҷирати коллективонаи хориҷиён мутобиқи қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи муташаккилона кӯчонидани шахсе, ки хоҳиши ба тариқи коллективона ба ватани аҷдодиашон баргаштанро изҳор кррдаанд, сурат мегирад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

Моддаи 18. Тартиби ҳиҷрати муҳоҷирони хориҷи ба Ҷумҳурии Тоҷикистон

Тартиби ба расмият даровардани ҳиҷрати муҳоҷирони хориҷи ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян мешавад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 19. Асосҳои ба шаҳрванди хориҷи ва шахси бешаҳрванд рад кардани ҳиҷрат ба Ҷумҳурии Тоҷикистон

1. Ҳиҷрати шаҳрванди хориҷи ва шахси бешаҳрванд ба Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳолатҳои зерин иҷозат дода намешавад:

1) агар ӯ зидди сулҳ ва амнияти башар ҷиноят содир карда бошад;

2) агар ӯ хусумати байнидавлати, байналмилли ва диниро барангезад;

3) агар ӯ дидаву дониста муқобили соҳибихтиёри ва истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон баромад кунад;

4) агар ӯ барои амали террористӣ ва экстремистӣ маҳкум ё худ барои ҷинояти вазнин ва махсусан вазнини қаблан содиркардааш доғи суди дошта бошад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541);

5) агар ӯ ҳангоми пешниҳоди дархост дар хусуси ҳиҷрат дар бораи худ маълумоти бардуруг дода бошад ё ҳуҷҷатҳои заруриро пешниҳод накарда бошад;

6) агар ӯ қаблан аз Ҷумҳурии Тоҷикистон ронда шуда бошад;

7) агар дар вақти будубоши қабли дар Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҷониби ӯ ҳодисаҳои вайрон кардани қонунгузори ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар гардида бошад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

8) агар ин барои ҳифзи ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон зарур бошад.

9) агар амалҳои ӯ ба саломатии аҳолӣ ва тартиботи ҷамъиятии Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳдид намоянд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

10) агар амалҳои ӯ ба амнияти миллӣ ва истиқлолияти иқтисодии Ҷумҳурии Тоҷикистон хавф дошта бошанд (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591);

11) агар ба фаъолияти террористӣ ё дигар намуди фаъолияти экстремистӣ, хариду фурӯши одамон, силоҳу аслиҳа ва маводи тарканда, муомилоти ғайриқонунии маводи нашъадор, воситаҳои психотропӣ ва прекурсорҳои онҳо, ташкили муҳоҷирати ғайриқонунӣ ва дигар кирдорҳои ғайриқонунӣ, ки ба мудофиаи давлат, амният ё тартиботи ҷамъиятӣ зарар мерасонанд, иртибот дошта бошад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 20. Ҳуҷҷатҳои тасдиқкунандаи ҳуқуқи истиқомати доимии шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

(ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591)

Ба шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванде, ки барои истиқомати доимӣ” дар Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷозати мақоми ваколатдори давлатиро гирифтаанд, аз ҷониби мақомоти корҳои дохилӣ иҷозат барои истиқомат ва ба шахсони бешаҳрванд бошад, шаҳодатномаи шахси бешаҳрванд дода мешавад, ки намунаи онро Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян мекунад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 21. Асосҳои рад намудани додани иҷозат барои истиқомат ва шаҳодатномаи шахси бешаҳрванд

(ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591)

1. Додани иҷозат барои истиқомат ва шаҳодатномаи шахси бешаҳрванд ба шахси зерин рад шуданаш мумкин аст (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470,аз 12.01.2010, № 591):

1) ба муҳоҷири ғайриқонунии хориҷи;

2) ба шахсе, ки аз ҳабс озод шуданду маҳалли истиқомати доимии онҳо то содир кардани ҷиноят берун аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон буд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470);

3) ба шахсе, ки зидди инсоният ҷиноят содир кардаанд;

4) ба шахси мубталои беморие, ки он метавонад дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон боиси сироят гардад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 3.08.2018, № 1541);

5) шахсе, ки қонунгузориро дар бораи ҳолати ҳуқуқии шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон вайрон мекунанд, дар асоси қарори дахлдори мақоми ваколатдори давлатӣ, мақомотҳои корҳои дохили ва амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо тартибе, ки Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар кардааст (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 3.08.2018, № 1541)

2. Оид ба радди додани иҷозат барои истиқомат ва шаҳодатномаи шахси бешаҳрванд ба мақомоти ваколатдори болои ё суд шикоят арз кардан мумкин аст (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591).

Моддаи 22. Шахсе, ки репатриант мебошад

(ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470)

1. Вазъи ҳуқуқии репатриант ба гурӯҳи шахси миллати таҳҷои, ки қурбони ҷазоҳои оммавии сиёси мебошанд, ҳамчунин ба хешу авлоди онҳо дода мешавад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470, аз 12.01.2010, № 591).
2. Шахси зайл хешу авлоди репатриантҳо дониста мешаванд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470):

– фарзандон (аз ҷумла писархондҳо), шавҳари (зани) репатриант;

– бародарон ва хоҳарони репатриант;

– набера ва аберагони репатриант;

– оилаҳое, ки фарзандон, наберагон ва аберагони болиғи репатриант бунёд кардаанд. Қарори репатриант эътироф намудани шахсро мақоми ваколатдори давлатӣ дар давоми си рӯзи баъди бақайдгири дархост дар бораи репатриант эътироф намудани шахс қабул мекунад (ҚҶТ аз 12.01.2010, № 591, аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 23. Имтиёзҳо ва ҷубронпулиҳое, ки ба репатриантҳо дода мешаванд

1. Давлат барои репатриатсияи шахси воқеи ба ватани аҷдоди, ҷобаҷокуни, мутобиқшавии онҳо шароити имтиёзнок муҳайё мекунад ва таъминоти зайлро анҷом медиҳад (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470):

1) худашон ва молу мулки онҳоро бепул ба маҳалли истиқомати маваққатии муҳоҷирон ё маҳалли истиқомати доими мерасонад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541);

2) ҳифзи давлатии интиқоли маблағи пулиро дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ҳуқуқи мерос гирифтани онро таъмин менамояд;

3) барои ба кор таъмин шудан, дар сурати ғайриимкон будани таъмин бо кор, сарфи назар аз мӯҳлати истиқомат вобаста ба бекори ба гирифтани кӯмакпули кӯмак мерасонад;

4) пардохти нафақа ва кӯмакпулиҳоро мутобиқи қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон таъмин менамояд;

5) пардохти кӯмакпулиҳои яквақта, ҷудо намудани қитъаҳои замин ва қарзҳои имтиёзноки дарозмуддат барои сохтмони манзил ва ташкили хоҷагиҳоро тибқи тартиби аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муқарраршуда анҷом медиҳад;

6) мутобиқи қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон дигар имтиёзҳоро фароҳам меорад.

Моддаи 24. Тартиби ба расмият даровардан ва маблағгузории ҳиҷрати эмигрантҳо

1. Тартиби ба расмият даровардани ҳиҷрати эмигрантҳо аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян карда мешавад.
2. Маблағгузории хароҷоти ҳиҷрати шаҳрвандон аз Ҷумҳурии Тоҷикистон барои истиқомати доими ба кишварҳои хориҷӣ аз ҳисоби маблағи худи эмигрантҳо сурат мегирад ва инчунин аз ҳисоби дигар манбаъҳо низ анҷом додан мумкин аст агар он хилофи қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон набошад.
3. Шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки барои истиқомати доими ба дигар давлатҳо баромада мераванд, ҳуқуқ доранд, ки аз ҳисоби хеш молу мулки худ ва амволи аъзоёни оилаашонро мувофиқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон баранд (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).
4. Аз ҷониби шаҳрвандон аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон баровардани ашъёҳое, ки аҳамияти фарҳанги ва таърихи барои давлат доранд, баровардани онҳо мувофиқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ва созишномаҳои байнидавлати танзим мегардад (ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541).

Моддаи 25. Асосҳои рад кардани ҳиҷрат аз Ҷумҳурии Тоҷикистон

1. Ба шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳолатҳои зерин ҳиҷратро рад кардан мумкин аст, агар ӯ:

1) аз маълумоти дорои сирри давлати ё дигар навъи сирри тибқи қонун ҳифзшаванда огоҳ, бошад;

2) дар содир кардани ҷиноят ҳамчун гумонбар дастгир ё ба сифати айбдоршаванда ҷалб шуда бошад – то қабул намудани қарор вобаста ба парванда ё эътибори қонуни пайдо кардани ҳукми суд;

3) барои содир намудани чиноят махкум шуда бошад – то адои мухлати чазо;

4) дар хизмати ҳарбии ҳатми бошад – то анҷоми мӯҳлати адои ин хизмат;

5) ҳангоми ба расмият даровардани ҳуҷҷатҳо ҷиҳати ҳиҷрат аз Ҷумҳурии Тоҷикистон дидаву дониста дар бораи худ маълумоти бардуруғ дода бошад – то аз ҷониби мақоме, ки чунин аснодро ба расмият медарорад, ҳал гардидани ин масъала, вале на зиёда аз як моҳ;

6) аз иҷрои ӯҳдадориҳое, ки суд ба зиммаи ӯ гузоштааст саркаши кунад – то иҷрои ӯҳдадориҳо;

7) нисбат ба ӯ ба суд даъвои шаҳрванди пешниҳод шуда бошад – то анҷоми истеҳсолоти парванда.

Моддаи 26. Масъулият барои ғайриқонуни даромадан ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ғайри қонуни баромадан аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон

Масъулият барои ғайриқонуни дохил шудани хориҷиён ва шахсони бешаҳрванди ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ё ғайриқонуни аз Ҷумҳурии Тоҷикистон баромадани шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон бо қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян карда мешавад.

Моддаи 27. Ҷавобгарӣ барои риоя накардани талаботи Қонуни мазкур

(ҚҶТ аз 3.08.2018, № 1541)

Шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ барои риоя накардани талаботи Қонуни мазкур мутобиқи конунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҷавобгарӣ кашида мешаванд (ҚҶТ аз 31.12.2008, № 470).

 

Президенти

Ҷумҳурии Тоҷикистон                                Э. Рахмонов

 

ш. Душанбе 

11 декабри соли 1999

№ 881[:]