Ба сарзамини биҳиштосои тоҷикон бузургтарин, зеботарин, муқаддастарин ҷашни мардумӣ – Наврӯзи ҳуҷастапай қадам мегузорад. Ин ҷашн таърихи неку қадима ва ҳазорсола дораду оғозашро ба аҳди шоҳ Ҷамшед нисбат медиҳанд. Бо фарорасии ин иди бедории табиат хурду бузург ба ҳаракат меоянд. Мекӯшанд, то нафареро шод, манзилеро обод, ниятҳои неки дардилдоштаи худро амалӣ гардонанд.

Бо ташаббуси неки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Наврӯзи Аҷам аз ҷониби Ассамблеяи Генералии Созмони Милали Муттаҳид ҷашни байналмилалӣ эълон гашт. Инак, он дар аксари давлатҳо чун оғози соли нави ориёӣ, ибтидои зиндашавию шукуфоии табиат бо шукуҳу тантанаи хоса қайд карда мешавад.

Шукр мекунем, ки туфайли сиёсати хирадмандонаи Сарвари давлатамон аҳди дӯстию рафоқат, эҳсону муҳаббат, бунёдкорию созандагӣ зина ба зина густариш меёбад. Бадию хусумат аз дилҳо берун мегарданд. Дар арафаи Наврӯз кушода шудани гузаргоҳҳои сарҳадии байни Тоҷикистону Қирғизистон, ба шаҳри Бишкек сафар кардани Президенти ҷумҳуриамон, дастфишорию шодмонии ду халқи ба ҳам дӯст, ки кайҳо боз интизори чунин лаҳзаҳои хотирмон буданд, далели ин гуфтаҳост.

Устодону донишҷӯён ва кормандони таълимгоҳамон низ Наврӯзи фархундапайро бо табъи болида ва чеҳраҳои пур аз умеду орзу истиқбол мегиранд. Дар муассисаи таълимӣ шудгори замин, ниҳолшинонӣ, кишти гулу буттаҳо идома дорад. Ҳамасола дар арафаи иди Наврӯз ташкил кардани ҳашари оммавӣ, ба ин васила ба ифоқа овардани синфхонаҳо, долору саҳни таълимгоҳ, ҷӯйканӣ, батартибоварии кӯчаҳо ҳукми анъанаро гирифтааст. Ҳар як донишҷӯ, ҳар як устод ва кормандони дигар кӯшиш ба харҷ медиҳанд, ки бо амалҳои хайру савоб, аз ҷумла кумак расонидан ба муҳтоҷе, шод сохтани диле, обод намудани гӯшае, навоварию ташаббускорӣ дар қайди Наврӯзи фарвардин саҳм гиранд. Бо амалҳои нек халқу Ватанро шод гардонанд.

Омад-омади рӯзи нахустини моҳи фарвардин, баробарии шабу рӯз, оғози баҳори фархундапаю киштукори деҳкониро ба кулли устодону донишҷӯён ва кормандон самимона таҳният мегӯям. Бигзор, ин Наврӯз барои якояки шумо оғози фатҳу кушоишҳои тозабатоза, соли бобарор гардад.

Эй халқи азизи ман, Наврӯз муборак бод,

Ҷашни фараҳу шодӣ ҳар рӯз муборак бод.

Ахмедов Мустақим,

Сардори шубаи Хадамоти муҳочират дар шаҳри Исфара