Мардуми сарбаланду шарафманди тоҷик хуб дар ёд доранд, ки аз рӯзҳои аввали соҳибистиқлол гардидани Ҷумҳурии Тоҷикистон гурӯҳҳои тундраву ҷудоихоҳи дохилию хориҷӣ таҳти таъсири фармонҳои бегонагон қарор гирифта, Ватани азизамон – Тоҷикистонро ба гирдоби низоъҳои дохилӣ ва мухолифатҳои мусаллаҳона кашиданд. Дар натиҷа, мардуми мо ба ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ гирифтор шуд. Бешак, чунин вазъ хатари парокандагии миллати тоҷик ва аз байн рафтани давлати тозаистиқлоли моро ба миён оварда буд.
Маълум аст, ки ҳар ҷангу хунрезӣ ва саҳлангорӣ оқибатҳои фоҷиавӣ ва зарарҳои сангин ба бор меорад. Ҷанги шаҳрвандӣ низ аз чунин бадандешӣ ва манфиатҷӯии гурӯҳҳои алоҳида сар зада, талафоту хисоротҳои бузург овард. Мувофиқи маълумот, дар ин ҷанги хонумонсӯз зиёда аз 100 ҳазор нафар ҷони худро аз даст доданд, садҳо манзилҳои истиқоматӣ вайрону валангор шуданд ва беш аз 1,5 миллион шаҳрванд аз макони зисти худ гуреза гардида, ба кишварҳои хориҷӣ – Афғонистон, Россия, Қазоқистон, Қирғизистон ва давлатҳои Аврупо муҳоҷират карданд. Зарари иқтисодӣ бошад, бештар аз 10 миллиард доллари ИМА-ро ташкил дод.
Боиси ифтихор аст, ки миллати тоҷик ин хатарро сари вақт дарк намуда, бо ибтикори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон роҳи сулҳу созишро пеш гирифт. Бастани Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ миллати тоҷикро сарҷамъ намуд ва Тоҷикистони ҷавонро аз нобудӣ раҳо кард. Пешвои миллат тавонистанд миллати парокандаро муттаҳид сохта, Тоҷикистони азизро ба давлати амн ва макони сулҳу субот табдил диҳанд.
Аксари сохтору ниҳодҳои давлатӣ фаъолияти худро аз сифр оғоз намуда, бо ҳидоят ва пуштибонии Пешвои миллат рушд карданд. Имрӯз мардуми мо дар роҳи истиқлол, амният ва созандагӣ номҳои устувори худро мегузоранд.
Он гурӯҳҳои хоину хиёнатпеша, ки виҷдон ва имонашонро бо ду пул фурӯхта буданд, бо истифода аз аслиҳа ва кӯмакҳои хориҷӣ мехостанд кишвари моро ба низоми бегона табдил диҳанд. Онҳо фарҳанги бегона ва шакли идоракунии исломисозиро ба мардуми тоҷик таҳмил кардани буданд. Аммо мардуми мо бо устуворӣ сулҳу субот, ваҳдати миллӣ ва оромии ҷомеаро таъмин карданд. Ҳатто ҷомеаи ҷаҳонӣ таҷрибаи сулҳ ва ризоияти миллии Тоҷикистонро ҳамчун намунаи нодир эътироф намуд.
Истиқлоли давлатӣ чароғи равшани рӯзгори обод ва кафили саодати Ватани азизамон – Тоҷикистон аст. Истиқлол мафҳуми муқаддас ва беназир мебошад, ки дар шароити ҷаҳонишавӣ барои тамоми сокинони сайёра аҳамияти бузург дорад. Мафҳуми истиқлолият барои мардуми мо рамзи якдилӣ, бахту иқбол, дӯстиву ҳамдигарфаҳмӣ ва музаффарият аст.
Имрӯз метавон бо ифтихор гуфт, ки Истиқлолият ва Ваҳдати миллӣ дастовардҳои бузургу таърихии миллати тоҷик мебошанд, ки маҳз дар натиҷаи ҳамбастагӣ ва талоши фарзандони содиқи миллат ба даст омадаанд.
Ман, ҳамчун як шаҳрванд, тамоми мардуми сарбаланду баномуси тоҷикро бо 34 — солагии Истиқлоли давлатӣ самимона табрик мегӯям. Ба ҳар як хонадони тоҷик бахту саодат, иқболи баланд ва дар фазои Тоҷикистони азиз сулҳу оромӣ ва амнияти доимӣ орзу дорам.Бори дигар Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон муборак бод!
Умаров Фирдавс,
Муовини раиси ташкилоти ибтидоии ҲХДТ «Муҳоҷир» -и Хадамоти муҳоҷират
