Тоҷикон дар миёни халқу миллатҳои сершумори олам аз ҷумлаи мардумони соҳибтамаддуне мебошанд, ки забони чандинҳазорсоларо маҳфуз доштаанд.

Басо фараҳбахш аст, ки 5-уми октябр шаҳрвандони Тоҷикистон дар сарнавишти худ боз як муҳимтарин руйдоди таърихӣ, яъне “Рӯзи забони давлатӣ”-ро, ки ба феҳристи ҷашнҳои миллӣ дохил гардидааст, бо рӯҳияи баланди ифтихор аз  давлатдорӣ, забондорӣ ва худшиносӣ дар муҳити созандаву бунёдкорӣ ва фазои озоди демократӣ ҷашн мегиранд.

Таҷлили ин санаи таърихӣ, ҷашни миллию давлатӣ барои ҳар як фарди кишвар аҳамияти басо муҳим дорад. Зеро имрӯз, ҳар яки мо, ояндаи худро бо дастгириҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дурахшон мебинем ва дарк менамоем, ки ояндаи мо ба фарҳанги забондонию ватандорӣ вобастагии комил дошта, аз забон ва фарҳанги миллии модариамон сарчашма мегирад.

Чунончӣ Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханронияшон қайд намуда буданд, ки “Боиси ифтихор ва фараҳмандии зиёди мо – ворисони ин забон ва мероси бузурги бо он навишташуда аст, ки ин забон то ба имрӯз ба шарофати хизматҳои бузург, заҳматҳои бедареғ ва корнамоиҳои беназири фарзандони фарзонаву барҷастаи миллати тоҷик – аз Куруши Кабиру Исмоили Сомонӣ ва устод Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ то Бобоҷон Ғафурову устод Садриддин Айнӣ ба ҳамон шакли асилу ноб, бо ганҷинаи ғаниву рангини вожаву истилоҳот ва таъбиру таркиботи дилнишину зебо боқӣ мондааст”.

Боиси ифтихор аст, ки мардуми хирадманду фарҳангдӯсти мо забони модарии хешро ҳамеша гиромӣ дошта, онро дар баробари дигар муқаддасоти миллӣ, хотираи таърихӣ ва нангу номус ҳифз мекунанд.

Албата донистани забони давлатӣ, ки забони модарии мо маҳсуб меёбад, барои насли наврас ва ҳар як шаҳрванди кишвар вазифаи бузургеро мегузорад ва ифтихор аз фарҳанги баланди миллӣ, соҳибзабону соҳибдавлат буданро мемонад, зеро забони миллӣ яке аз рукнҳои асосии давлатдорӣ аст.

Бузургдошти забони давлатӣ ин арҷ гузоштан ба таъриху фарҳанги миллат аст. Аз ин рӯ, Рӯзи забони давлатӣ ҳамчун ҷашни умумимиллӣ ва рамзи худшиносиву худогоҳӣ дар саҳифаҳои таърихи давлатдории навин ва ояндаи пурсаодати он пойдор ва ҷовидон хоҳад монд.

Изҳор менамоям, ки агар ҳазору сад сол муқаддам шоҳ Исмоили Сомонӣ дар устувор кардани пояҳои забони тоҷикӣ хидмати бузурге карда бошанд, дар даврони Истиқлоли давлатӣ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати рушду пойдорӣ ва фарогири ҳамаи соҳаҳои ҳаёти ҷомеаи мо гардидани ин забон талош меварзанд. Ҳамагон шоҳиданд ва беҳтару хубтар медонанд, ки танҳо пас аз зимоми давлатдориро ба даст гирифтан Пешвои муаззами миллат, Ҷаноби Олӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавонистаанд, ки ба таври зарурӣ аз забони тоҷикӣ ҳимоят бикунанд ва ба як гунае аз вартаи нобудӣ наҷот бидиҳанд.

Тавре, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мефармоянд “Забон дар паноҳи давлат ва давлат дар паноҳи забон аст”. Бинобар ин таҳкими давлат ва давлатдории миллӣ бидуни инкишофу густариши забони тоҷикӣ номумкин аст. Мо ҳама хуб медонем, ки забони давлатӣ ғамхории давлатӣ мехоҳад ва ҷои шукру қадрдонӣ ҳаст, ки Сарвари давлати мо имрӯз ҳомии забон аст.

Ёдовар мешавам, ки қарзи фарзандӣ ва рисолати инсонии мост, ки забони модариамон, яъне ин забони ширину шоиронаро баробари модари худ азиз шуморем, дӯст дорем, онро мисли модар, ки моро ба дунё оварда, меҳри забонро бо шири поку ҷонбахш ва муҳаббати онро бо аллаи гӯшнавозаш дар ҷисму ҷони мо ҷой кардааст, эҳтирому эҳтиёт кунем ва мисли гаронбаҳотарин сарвати умрамон ҳамеша гиромӣ дорем.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон санаи 5-уми октябри соли 2024 дар Паёми шодбошӣ ба муносибати Рӯзи забони давлатӣ таъкид карда буданд, ки  “Қарзи фарзандӣ, рисолати инсонӣ ва вазифаи шаҳрвандии ҳар кадоми мост, ки забони шаҳдбори миллату давлатамонро сидқан ва мисли модари худ дӯст дорем, зеро он забони модарии мо мебошад, онро эҳтирому эҳтиёт кунем ва ҳамеша дар андешаи поку беолоиш нигоҳ доштани он бошем”.

Хулоса, пояи забони модарӣ дар ин сарзамини ҳамешабаҳор ба ҳадди бузург мустаҳкам гашта, зеро онро фарзанди бузурги ин сарзамин, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон устуворӣ бахшида, такягоҳ аст.

Дар фарҷом бо ибрози ниятҳои нек аз фурсати басо муносиб истифода бурда, кулли мардуми шарифу сарбаланди кишварро ва дар шахси Шумо тамоми миллати тоҷикро бо Рӯзи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон табрик гуфта, орзумандем, ки ин ҷашни таърихӣ роҳи давлату миллати моро ба сӯи ояндаи обод ва орому осуда ҳамеша равшан нигоҳ доранд ва иттиҳоди ҷомеаи моро безаволу ҷовидон гардонанд. Бигзор, истиқлолу озодӣ ва ваҳдати миллати тоҷик абадан поянда бошад ва дар қалби ҳар як фарди ватандӯст оташи меҳру ҳамфикриро фурӯзон нигоҳ дорад! 

Рӯзи забони давлату миллати тоҷик муборак!

Орифҷон Олимзода,

мудири бахши Хадамоти муҳоҷират  дар ноҳияи Варзоб