Имрӯзҳо дар тамоми ҷаҳон терроризм ва экстремизм, ки ба марги одамони бегуноҳ оварда расонида, модаронро бефарзанд, одамиятро бесарпаноҳ, тифлонро беволидайн мегардонад, мавриди интиқоди шадид қарор гирифтааст. Пеши роҳи ин амали зишт ва ваҳшиёнаро нагирифтан, майдони фарох кушода додан ба густариши он, бахусус терроризм ва экстремизми динӣ, ифротгароии мазҳабӣ боиси ҳалокати садҳо нафари бегуноҳ мешавад. Бетарафӣ дар ин масъала баробари бо дасти худ ба марг ҳукм намудани оянда мебошад.

Терроризм яке аз ҷиноятҳои махсусан вазнини замони муосир аст, ки дар бисёр маврид натанҳо хусусияти миллӣ, балки байналхалқӣ низ дорад. Амалиёти террористӣ барои халалдор сохтани сулҳу суботи ҷомеа равона шудааст.

Тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон терроризму экстремизм ин фаъолияти ифротии шахсони ҳуқуқӣ ва воқеӣ ба даъвати нооромӣ, ҳокимият, миллатгароӣ, бадбинии иҷтимоӣ ва мазҳабӣ мебошад.

Терроризм ҷинояте мебошад, ки ба якчанд объект равона шудааст. Ба амнияти ҷамъиятӣ, фаъолияти муътадили мақомоти ҳокимият, ҳамчунин ба ҳаёт ва саломатии шаҳрвандон, ходими ҷамъиятӣ ё намояндаи ҳокимият зарар мерасонад. Бо таъсири ваҳмангези худ терроризм ба доираи васеи шаҳрвандон равона шудааст.

Ҳар яки мо, сокинони кишвар новобаста аз синну сол, фарқияти ҷинсиву вазъи иҷтимоӣ бояд, ки алайҳи терроризму экстремизм муборизаи якҷоя барем. Нагузорем, ки ҷавонони мо ба гурӯҳу ҳаракатҳои гуногун шомил шаванд, зеро Ватани моро ба ҷуз худи мо каси дигар обод намекунад. Якпорчагии Тоҷикистони азиз, фазои осудаву ором ва рушди иқтисодиёт боиси ҳаёти хурраму обод ва дастархони пурнозу неъмат мебошад.

Одинаев Темур,

Сармутахассиси шуъбаи қабул ва маслиҳатдиҳӣ ба муҳорҷирони меҳнатӣ Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе