Дар ҷаҳони муосир, экстремизм ва терроризм ба яке аз таҳдидҳои ҷиддӣ ба амнияти миллӣ ва суботи ҷомеаҳо табдил ёфтааст. Ин падидаҳо на танҳо ба низоми сиёсӣ ва иқтисодии кишварҳо таъсир мерасонанд, балки ба ҳаёти иҷтимоӣ ва амнияти шаҳрвандон низ хатар эҷод мекунанд. Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамчун узви фаъоли ҷомеаи ҷаҳонӣ, барои мубориза бо ин таҳдидҳо тадбирҳои муассир меандешад. Дар баробари ин, ҳамкории байналмилалӣ дар самти мубориза бо терроризм ва ифротгароӣ аҳамияти хоса пайдо кардааст. Ҳамчунин, васоити ахбори омма ва технологияҳои иттилоотӣ метавонанд барои ташвиқи мафкураи дуруст ва фаҳмондани оқибатҳои ногувори ифротгароӣ истифода шаванд.

Яке аз сабабҳои асосии густариши экстремизм ва терроризм дар ҷаҳони муосир афзоиши радикализм дар муҳити иҷтимоӣ ва идеологӣ мебошад. Мавҷудияти шароити иқтисодии номусоид, сатҳи пасти маърифати динӣ ва таъсири гурӯҳҳои ифротгаро метавонад ҷавононро ба сафи ташкилотҳои экстремистӣ ва террористӣ ҷалб намояд. Ҳамзамон, рушди технологияи иттилоотӣ ва васоити ахбори омма ба паҳншавии мафкураи ифротгароӣ мусоидат менамояд.

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон барои пешгирӣ ва мубориза бо экстремизм ва терроризм як қатор чорабиниҳоро роҳандозӣ намудааст. Яке аз тадбирҳои муҳим таҳкими қонунгузорӣ ва ташаккули низоми ҳуқуқии кишвар дар самти мубориза бо ин падидаҳо мебошад. Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи мубориза бо терроризм” ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ барои мустаҳкам намудани асосҳои ҳуқуқии мубориза бо терроризм ва экстремизм мусоидат мекунанд.

Илова бар ин, мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва сохторҳои давлатӣ ҳамкории зичро бо созмонҳои байналмилалӣ ба роҳ мондаанд. Тоҷикистон узви фаъоли созмонҳои минтақавӣ ва байналмилалӣ, аз ҷумла Созмони Ҳамкории Шанхай (СҲШ) ва Созмони Амният ва Ҳамкорӣ дар Аврупо (САҲА) мебошад, ки дар доираи онҳо барномаҳои амниятӣ ва тадбирҳои зиддитеррористӣ амалӣ мешаванд.

Мубориза бо ифротгароӣ ва терроризм натанҳо ба воситаи чораҳои низомӣ ва ҳуқуқӣ, балки бо роҳи баланд бардоштани сатҳи маърифати шаҳрвандон ва тарбияи ҷавонон низ пеш бурда мешавад. Тақвияти таълимоти дурусти динӣ, рушди барномаҳои маърифатӣ ва тарбиявӣ, инчунин ҷалби ҷавонон ба фаъолияти иҷтимоӣ ва фарҳангӣ метавонад яке аз роҳҳои самарабахши пешгирии шомилшавии онҳо ба гурӯҳҳои ифротгаро бошад.

Ҳамзамон, ҷомеаи шаҳрвандӣ ва созмонҳои ғайридавлатӣ низ дар ин раванд нақши муҳим доранд. Баргузории семинарҳо, конфронсҳо ва чорабиниҳои маърифатӣ барои ҷавонон ва аҳолӣ, инчунин мубодилаи таҷриба бо кишварҳои дигар метавонад ба коҳиши хатари экстремизм ва терроризм мусоидат намояд.

Бо дарназардошти чолишҳои мавҷуда, мубориза бо экстремизм ва терроризм бояд ҳаматарафа ва муассир бошад. Бо татбиқи сиёсати муназзам, ҳамкории байналмилалӣ, баланд бардоштани маърифат ва такмили қонунгузорӣ метавон ба таҳкими амният ва суботи ҷомеа ноил гардид. Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин самт фаъолона амал намуда, барои таъмини сулҳу субот ва рушди устувори кишвар талош меварзад.

Шерализода Носиралӣ,

Мудири бахши молия ва хоҷагидорӣ Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе