Имрӯзҳо дар мамлакати ободу озоди мо ҳама хушу хурсандона зиндагӣ доранд. Лек бархе аз занону духтарони  мо либосҳоеро, ки  ба фарҳанги мо бегона аст, ба бар мекунанд.

Ин сару либосҳои бегона, аз бегонапарастӣ ва бехабар будан аз фарҳанги сару либоспушии занон шаҳодат медиҳад. Магар бегонапарастӣ ин озодиву маданияти сару либоспўшї аст, ки онҳо худро ҳамчун шахси бомаданият меҳисобанду тақлид бар либосҳои фарҳанги дигар миллат мекунанд. Фарҳанги либосдории миллати тоҷик аз қадимулайём яке аз фарҳангҳои зеботарину оламшумул ба ҳисоб мерафт.

Занон  аз фарҳанги пушидани сару либоси миллати худ бояд истифода бурда ба ҷаҳониён дарак аз он кунанд, ки мо, тоҷикон сару либоси худро дорем ва аз он пайваста ифтихор дорем. Маҳз дар руҳияи ватандўстиву худшиносии миллӣ ба воя расидани ҷавонони мамлакат барои рушду пешрафти кишвар пояи асосӣ мегузорад, зеро ҷавонон ояндаи миллатанд.

Бояд қайд намуд, ки миллати тоҷик аз давраҳои қадим расму анъанаҳои худро ҷиҳати ба бар кардани сару либосҳои миллӣ вобаста ба минтақаи худ дошт ва ин анъанаҳои гузаштагони мо то ба имрўз омада расидааст. Аз ҳамин лиҳоз гуфтан ҷоиз аст, ки ҷавонону занҳои мо набояд тақлид аз бегонагон кунанду фарҳанги либоспўшии мардуми бегонаро дар байни ҷомеа паҳн кунанд. Баракс мо бояд фарҳанги сару либоспўшии мардуми худро дар байни ҷомеа бояд эҳё намуда аз анъанаҳои миллии худ васеъ истифода барем ва  ҷавононро дар руҳияи ватандустиву хештаншиносӣ тарбия кунем.

Додихудоева Дилафрӯз,

Мутахассиси пешбари бахши молия ва хоҷагидорӣ Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе