Истиқлоли давлатӣ ин шарафу номуси Ватандорӣ ва ифтихору сарфарозӣ барои ҳар як фарди худшиносу худогоҳ маҳсуб меёбад. Истиқлол ва соҳибихтиёрии сиёсӣ барои ҳар як миллату давлат, хусусан мардуми шарафманди Тоҷикистони азиз, басо неъмати бебаҳо маҳсуб ёфта, маҳз ба шарофати ин неъмати гаронарзиш имконоту шароити мусоид баҳри эъмори давлатдории миллӣ, эҳё, ҳифз ва муаррифии мероси фарҳанги аҷдодӣ фароҳам омад.
Санаи 9-уми сентябри барои ҳар як шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаддасу хотирмон буда, дар сар то сари мамлакат бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил карда мешавад.
Дар ин замина санаи 29 августи соли 2025, дар Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе хониши сиёсӣ бахшида ба 34-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардид.
Дар чорабинӣ Сардори шуьбаи ҳифзи меҳнати МД “Пажуҳишгоҳи меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолӣ”, номзади илмҳои иқтисодӣ Савлатшоҳи Ховарӣ иштирок ва баромад намуд.
Дар оғози чорабинӣ номбурда, кормандонро ба ифтихори 34-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон табрик намуда, қайд намуд, ки воқеан, Истиқилолият волотарин ва пурарзиштарин дастоварди давлату милати тоҷдори тоҷик аст.
Ин немати бузург баробари бадаст овардан нуру зиё, меҳру вафо, ободиву озодӣ, ҳамфикриву ҳамзистӣ ва осоиштагиро ба мардуми тоҷик ва Тоҷикистониён азиз овард.
Давоми 34 – сол мо робитаю ҳамкории судмандро бо кишварҳои гуногуни олам ва созмонҳои бонуфузи минтақавию байналмилалӣ ба роҳ монда, густариш додем. Мамлакати мо имрӯз аъзои фаъоли беш аз 80 созмони бонуфузи байналмилалию минтақавӣ буда, бо зиёда аз 150 мамлакати дунё робитаҳои дипломатӣ, ҳамкории судманди тиҷоратию иқтисодӣ ва фарҳангиву гуманитарӣ дорад.
Ҳанӯз то имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Тоҷикистон мақомоти роҳбарии мамлакат бо сарварии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавонистанд, ки ба татбиқи барномаи ислоҳоти иқтисодӣ шуруъ кунанд. Зеро нигоҳ доштани Истиқлоли сиёсӣ бе замина ва рушди истиқлоли иқтисодӣ ғайриимкон буд. Ҳамин буд, ки Роҳбари давлат ҳадафҳои стратегии мамлакат, яъне раҳоӣ аз бунбасти коммуникатсионӣ, таъмини амнияти озуқаворӣ ва ноил гардидан ба истиқлолияти энергетикиро мушаххас намуда, барои ноил гардидан ба онҳо аз тамоми имконият истифода намуданд.
Ҳадафи асосии Сарвари мамлакат аз ин иқдоми созандаю бунёдкорона баланд бардоштани сатҳи некуаҳволии мардуми Тоҷикистон аст. Пешрафту шукуфоии Тоҷикистонро имрӯз тамоми кишварҳои дунё, созмонҳои байналмилалӣ, коршиносони хориҷӣ ва институтҳои илмию таҳқиқотии олам эътироф менамоянд. Ин падидаҳо аз ояндаи дурахшони Тоҷикистон дарак медиҳанд, – иброз намуд Салватшоҳи Ховарӣ.
Дар анҷом иштирокчиён таъкид карданд, ки ҳар як шаҳрванди кишвар вазифадор аст барои ҳифзи дастовардҳои Истиқлолият, таҳкими ваҳдату субот ва ободии Ватан саҳмгузор бошад.
Хониши сиёсӣ дар фазои созандагӣ ва рӯҳияи баланди ватандӯстӣ ҷамъбаст гардид.
Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе
