Воқеан, ин ду мафҳум – терроризм ва экстермизм имрӯзҳо дар маркази диққати тамоми ҷаҳониён қарор дорад.
Ҳама шоҳид гардидему дидем, ки ин амалҳо чӣ гуна монеаи пешрафти кишварҳои мутараққӣ, сабаби қатли ҳазорон кӯдаки бегуноҳ ва аҳолии осоишта гардиданд.
Ба ҷуз ин, бар сари ҳазорон хона харобӣ овард ва мардуми зиёде фирорӣ шуданд.
Террористон баҳри амалӣ кардани ҳадафҳои нопоки худ аз таълимоти дини мубини ислом мунҳарифона сӯистифода намуда, исломро ба сиёсат омезиш медиҳанд ва ба амалҳои нопок даст мезананд.
Ҳол он ки дин ҳамчун ойини муқаддасу пок набояд ба сиёсат вобаста ва ё омехта бошад.
Боиси нигаронист, ки солҳои охир шахсони сода ва зудбовар фирефтаи суханони дурӯғини чунин бадхоҳону бадандешон шуда, ба гурӯҳҳои террористӣ ва равияҳои номатлуб мепайванданд.
Ходимони дин барои гирифтани пеши роҳи ифротгароӣ қарзи имонӣ ва рисолати шаҳрвандии худро бояд иҷро намояд.
Кор дар ин самт тавре ба роҳ монда шавад, ки барои ифротӣ шудани як нафар ҳама эҳсоси масъулият дошта бошанд, аз раиси шаҳру ноҳия сар карда, то раиси маҳалла, ходими дин ва волидайну омӯзгорон дар назди қонун ва ҷомеа эҳсоси ҷавобгарӣ намоянд, – зикр гардид дар маҷлиси санаи 9-уми марти соли 2024 бо аҳли ҷомеа ва ходимони дини кишвар доир гардида.
Терроризм ва экстермизм аз як ҷониб, чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда, аз ҷониби дигар, аъмоли он гувоҳ аст, ки террорист Ватан, миллат ва дину мазҳаб надорад, балки як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар як сокини сайёра аст.
Аз ин рӯ, ҳар шаҳрванди огоҳи мамлакат бо фаъолмандии худ бояд барои пешрафти бештари Тоҷикистони азиз саҳмгузор бошад.
Ҳамчунин, огоҳии мардум, хоса ҷавонон аз маърифати ҳуқуқӣ боиси зиракии сиёсии онҳо шуда, дар натиҷа амнияти кишвар қавӣ мегардад, гурӯҳҳои тундраву ифротӣ онҳоро истифода бурда наметавонанд.
Пас, огоҳии бештари ҳуқуқӣ тадбири бениҳоят муҳими пешгирӣ аз ҳар фоҷеа маҳсуб меёбад.
Донистани қарору қонун ва риояи он дар ҷомеаи мо метавонад шаффофияти муносибатҳоро дар ҳама самтҳои давлатдорӣ таъмин намояд ва барои устувории сулҳу ваҳдати миллӣ, некӯаҳволии аҳли ҷомеа ва худшиносию худогоҳии мардуми Тоҷикистон, аз ҷумла насли ҷавону наврвс, ки ояндаи миллатанд, саҳм гузорад.
“Соли маърифати ҳуқуқӣ” эълон гардидани соли 2024 мо, зиёиён, аҳли илм, фарзандони содиқи Ватанро вазифадор менамояд, ки содиқона дар роҳи ободию шукуфоии Ватан, тарбияи ҷавонони бонангу номуси Ватан, меҳнатдӯсту ифтихори миллидошта, саҳми назаррас гузорем.
Зеро қувва ва неруи асосии пешбаранда дар ҳама давру замон маҳз насли ҷавони ҳар як кишвар ба шумор меравад.
Миралиев Меҳмонбахтӣ,
мутахассиси пешбари бахши робита бо ҷомеаи Хадамоти муҳоҷират
