Бо назардошти воқеияти мавҷуда, мо дар сатҳи минтақа ва ҷаҳон пурзур кардани ҳамкориҳо ва шарикиро барои таъмини суботу амнияти фарогир тавассути андешидани иқдомҳои муштарак дар ҷодаи мубориза бо тероризму ифротгароӣ ва аз байн бурдани омилҳои дастгирии сиёсӣ, низомӣ ва молиявии онҳо ҳамчун самти амалии раҳоӣ аз ин вартаи хатарнок муҳим арзёбӣ мекунем.

                                                                                             Эмомали Раҳмон.

Имрӯз, терроризм ва экстремизм ҳамчун вабои аср натанҳо ба пешрафт ва амнияти ҷаҳон, инчунин ба ҳар як сокини сайёра таҳдид карда истодааст. Ин зуҳуроти номатлуби тундгароӣ, ифротгароӣ ва даҳшатафканӣ дар қишрҳои камфаъоли иҷтимоии ҷомеа бештар таъсироти худро мегузорад, ки ин аз бе маърифативу нодонии ин афрод дарак медиҳад.

Вобаста ба пешгирии ин вабои аср, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои муаззами маҳбуби миллат муҳтарм Эмомалӣ Раҳмон пайваста дар баромаду вохӯриҳояшон ба мо насли ҷавон ва кулли мардуми Тоҷикистони азиз таъкид менамоянд, ки “терроризм ватан, миллат ва мазҳаб надорад” ва аз ин рӯ “мубориза ба муқобили терроризм ва экстремизм фароҳам овардани фазои боварӣ, эҳтиром ба манфиатҳои ҳамдигар ва муттаҳид шудани ҳамаи кишварҳои дунёро дар пешорӯи ин хатари умумӣ тақозо мекунад”.

Солҳои охир амалҳои даҳшатнок ва марговари террористон дар гӯшаҳои гуногуни олам содир гардида, боиси марги ҳазорон одамони бегуноҳ ва занону кӯдакон шуда истодаанд. Терроризм имрӯзҳо ба  таҳдиди воқеиву ҷиддӣ ба амнияту суботи ҷаҳон ва пешрафти инсоният табдил ёфтааст.

Имрӯз, инсоният дар симои терроризми байналмиллалӣ бо душмани бераҳму шавқат ва макору хатарноке рӯ ба рӯ омадааст, ки тамоми меъёрҳои ахлоқӣ ва арзишҳои умумиинсониро поймол карда, барои расидан ба ҳадафҳои худ аз ягон ваҳшоният рӯй намегардонад.

Аз ҳамаи ин гуна ҳолатҳо мо ҷавонон ва тамоми мардуми сарбаланди ватани азизамонро мебояд оиди ин зуҳурот бетараф набошем, зеро терроризм омили халалдорсозии ҳаёти осоиштаи мардум мебошад. Бо чунин ниятҳои нек ва масъулияти баланди ватандориву ватандӯстӣ мо ҳамеша кушиш ба харҷ медиҳем, ки зери сиёсати пешгирифтаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои муаззами маҳбуби миллат муҳтарм Эмомалӣ Раҳмон муттаҳид гардида, барои рушду нумӯи Тоҷикистони азиз саҳмгузор бошем.

Ғайбуллоев Баҳрулло,

Мудири бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Айнӣ