Нахустин мактаб ва ҷои асосии тарбия оила маҳсуб меёбад.
Оила дорои консепсия ва қонуниятҳои муқаддаси хуб буда, он аз пайванди ду ҷинси бо ҳам мухолиф, пайвандии занушӯӣ иборат мебошад ва бо пайдоиш ва тавлиди фарзанд маънии хос ба худ пайдо мекунад.
Фарзанд ҳамчун узви ҷомеаи инсонӣ мумкин аст, ки дар оянда ҳамчун ҳимоятгари Ватан ва ҷомеа ба воя расад ва ё баръакс, ки ҳар кадоми ин аз тарбияи волидайн вобастагии калон дорад.
Оила макони асосии ба фарҳангу тамаддун, одобу суннатҳои миллӣ мусаллаҳ гардондани фарзандон мебошад.
Оила бисёр масъалаҳои муқаддасу масъулиятнокро дар рушд, таҳаввул, тарбия ва саодати инсонӣ ба ӯҳда дорад.
Оила ҷоест, ки дар он ҷо арзишҳои ахлоқӣ ва меъёрҳои иҷтимоӣ аз як насл ба насли дигар интиқол дода мешавад.
Муҳаққиқ М.Л.Вартанова бар он назар аст, ки мушкилоти моддӣ ё маънавӣ дар оила, набудани алоқаи байни фарзандон ва волидон, инчунин аз ҳад зиёд муҳофизат кардани онҳо, нофаҳмӣ байни фарзандон, вайрон шудани «оила- муносибатҳои мактаб» ва азхудкунии наврасон аз фазои маҷозӣ зуҳури зуҳуроти номатлуб, аз қабили зӯроварӣ, таҷовуз, нашъамандӣ, худкушӣ, танфурӯшӣ, маргиналӣ ва нигилизми ҳуқуқиро муайян мекунанд.
Аз ин рӯ, ин ҷамъияти хурд бояд муҳити асосии таълим, макони нигоҳдорӣ ва воситаи интиқоли иттилоот, фарҳанг ва арзишҳои анъанавӣ барои ҷомеа ва менталитети миллӣ боқӣ монад ва дастгирии эмотсионалӣ, моддӣ ва иҷтимоиро таъмин намояд.
Дар воқеъ, оилаи солим ҷомеаи солимро ташкил медиҳад.
Зеро агар аз рӯзҳои нахуст тарбияи оилавӣ дуруст ба роҳ монда шавад, зинаҳои дигари тарбия бомуваффақият паси сар мегарданд.
Дар тарбияи дурусти насли ҷавон муҳити оилавӣ, ҷамъият ва мактаб ҳамеша бояд солим бимонад.
Дар ҳолати яке аз ин муҳитҳо бетараф монданашон тарбияи насли наврас дар як самт дучори мушкилӣ хоҳад шуд.
Ҳамин як мушкилии кӯчак ва тарбияи нодуруст дар оянда ба мушкилоти бузург, аз қабили бегонапарастӣ ва гаравиш ба гурӯҳҳои ифротӣ бурда мерасонад, ки ин ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст.
Ба андешаи мо, дар ҳамаи муҳит бояд фарҳанги миллӣ ба мафкураи ҷавонон таҳмил карда шавад ва дар ин замина ҷавони худогоҳу худшинос ва ватандӯсту меҳанпарвар ба воя хоҳанд расид.
Тарбияи шаҳрванди оянда маҳз дар оила оғоз мешавад, ки волидон ва хешовандони наздик бояд дар кӯдак, чунин ҳиссиёт ва арзишҳоеро ба вуҷуд оранд ва парваранд.
Арҷгузорӣ ба пирон, ҳуввияти миллӣ, ёрии ҳамдигарӣ, ватандӯстӣ, шаҳрвандӣ, ҳамдардӣ, шафқат ва масъулияти муштарак, ҷавононро дар оянда ба роҳи рост ҳидоят менамояд.
Муминзода Боёмуҳаммад Шариф,
муовини сардори Раёсати ҳуқуқ, кадр ва корҳои махсуси
Хадамоти муҳоҷират