Ҷумҳури Тоҷикистон пас аз ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ ба марҳилаи нави инкишофи таърихӣ бунёди давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, ягона ва иҷтимоӣ ворид гардида, баҳри таҳкими Ваҳдати миллӣ ва сулҳу субботи комил дар кишвар тамоми соҳаҳои фаъолияти ҳаёти давлативу ҷамъиятиро сафарбар менамояд.Ҷумҳури Тоҷикистон ҳамчун давлати тозаистиқлол, ки 33-солагии онро дар фазои субботи сиёсӣ осуда таҷлил менамоянд, дар баробари дигар кишварҳои ҷаҳон аз таъсири руйдоду таҳаввулоти манфи ҷомеаи ҷаҳонӣ истисно намебошад.
Ҳамин тариқ дар баробари танзимкунандаи фаъолияти давлатӣ ва баҳри амалинамоии онҳо дар сатҳи мубориза бар зидди терроризм ва экстремизм фаъолияти якҷояи кишварҳои гуногуни ҷомеа талаб карда мешавад.
Яъне, имрӯз танҳо муборизаи дастаҷамъонаи мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, мусоидати аҳолӣ бо мақомот ва ҳушёриву зиракии мардум имкон медиҳад, ки пеши роҳи ин омили манфӣ гирифта шавад, то ки субботу оромӣ таъмин ва ҳар як фард дар ватани азизи хеш Тоҷикистони соҳибистиқлол зиндагии ободу осоишта ба сар барад.
Инчунин, мо ҷавонон ҳамчун нерӯи пешбаранда, ворисони асилу арзандаи миллату давлат ва созандагони имрӯзу фардои Тоҷикистони азиз бо ҳисси баланди миллӣ пояҳои давлатдории миллиамонро ҳамчун гавҳари ноёб эҳтирому муқаддас медорем.
Ҳамчун нерӯи бузурги созанда ва сипари боэътимоди давлатамон бар зидди ҳама гуна хатари терроризму экстремизм бо роҳои пешбинӣ намудани қонунгузорӣ мубориза мебарем.
Терроризму экстремизми диниро дар замони муосир аз ҳама беш хафнок ва мушкиловар барои аҳли башар маънидод намуданд.
Ба ақидаи аксарияти олимон низ экстремизм дар дин бештар хусусияти ҷалбнамоиро созгор мебошад ва он дар тамоми гушаву канори олам ба мушоҳида мерасад.
Зеро дар бисёр мавридҳо ба назар мерасад, ки ифротгароён дар зери шиорҳои динӣ баромад намуда, аз номи дин ҳарф мезананд, ки ин пеш аз ҳама, ба хотири суъистифода аз эътиқоди динии мардум мебошад, аммо ҳеҷ рабте бар арзишҳои динӣ надорад. Яъне ин амалкард ва рафтори барғалат боз ҳам аз бединию хоинӣ ва ақидаҳои пасти чунин гурӯҳҳо дарак медиҳад. Чуноне ки сарвари давлат, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз сатҳи баланди созмонҳои бонуфӯзи байналмилалӣ пайваста иброз медоранд, “терроризм ба ягон дин, мазҳаб ё миллат хос нест, яъне террорист Ватан, миллат ва дину мазҳаб надорад”.
Аз ин рӯ ҳар як фарди соҳибшуур ва бомаърифати ҷомеа, махсусан ҷавононро, ки ҷисми асосии ҷамъиятро ташкил медиҳанд, месазад ба ин афкори барғалат чеҳраҳои сиёсии ноаён фирефта нашаванд, дар ҷустуҷӯи омӯзиш ва ғани гардонидани маърифати ахлоқии хеш бошанд.
Азизова Басонат,
мудири бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Файзобод
