Дар ибтидои асри 21 инсоният ба хатари ҷиддие рӯ ба рӯ гаштааст, ки номи «Экстремизм ва терроризми байналмилалӣ»-ро гирифтааст.

Наметавон ҳеҷ таърифе аз терроризму экстремизм намуд, ки ҳама анвои гуногун ин падидаро дар тӯли таърих вуҷуд дошт, дар бар мегирад.

Терроризм ва экстремизм амалҳои хушунатомез ва ваҳшатофарин мебошанд ва хостори ин ҳастанд, ки афкори хориҷиро дар ҷомеаи мавриди назар тағйир диҳанд.

Дар давраи ҳозира, мутаассифона, фаъолияти ифротгароёнаи террористӣ ва экстремистӣ аз тарафи қувваҳои гуногун хеле фаоъл гардидааст.

Дар айни замон терроризм ва экстремизм ба хатари глобалӣ табдил ёфта, ҷаҳони муосирро ба ташвиш овардааст.

Истифода аз усули хушунат ва таҳдид барои расидан ба ҳадафҳои сиёсӣ, идеологӣ ва мазҳабӣ терроризм таъбир мешавад, ки дар забони тоҷики бо калимаҳои ваҳшатафканӣ ва ҳаросафканӣ мафҳуми ягона дорад.

Таҷриба нишон додааст, ки терроризм асосӣ равиши таҳмили ақида ба атрофиёнро сирфан бо зуроварӣ, террор, ҷанг, амалҳои хушунатомезу ваҳшатафканӣ, ошубофаринӣ, амалиётҳои шарикӣ, куштори ҷамъӣ, наслкушӣ, гаравгонгирӣ, шиканҷа ва табаддулот медонад.

Гурӯҳҳо, иттиҳодияҳо, ҷамъиятҳо ва ҳизбҳое, ки усулҳои дар боло зикршударо ҷиҳати расидан ба ҳадаф ва ормонҳояшон пазируфта бошанд террорист номида мешавад.

Миёни мафҳуми террор ва терроризм тафовут вуҷуд дорад.

Терроризм раванд ва равиши хосси зиндагист ва террор як руйдод аст.

Қотили сиёсӣ шахсеро нобуд мекунад, ки ба ақидаи ӯ бадбахтиҳои ҷомеа аз ӯ маншае мегиранд.

Аммо терроризм низоми сиёсиро ҳадаф қарор медиҳад.
Ошкортарин тафовути террор аз терроризм дар он аст, ки дар террор ҳадафи қотили сиёсӣ як шахсияти муайян аст амммо ҳадафи терроризм иқдоми гурӯҳист.

Яке аз воситаҳои таъсир ва мағзшӯии ҷавонон тавассуси созмонҳои террористӣ ва экстремистӣ ин телефонҳои ҳамроҳ мебошанд.

Телефонҳо аз тариқи интернет бо шабакаҳои иҷтимоии гуногун пайваст мебошанд, ки зери назар гирифтани ин шабакаҳо усулан имконнопазир аст.

Дар бархе аз ҷавонону наврасон бинобар надоштани маълумоти пурра аз таъсири оқибатҳои ноустувори шабакаҳои иҷтимоӣ побанди раванди зуҳуроти гуногуни номатлуби ҷомеа мегарданд.

Бинобар ин падару модарон ва аҳли ҷомеа ва атрофиён дар ин зимн бояд бетарафи нишон надиҳанд ва ҳангоми мушоҳидаи тағйири ҳолати руҳӣ ва равонии ҷавонон бояд падару модар ва атрофиён дар ҷилавгирӣ аз он ҳолатҳо талош намоянд.

Ба ҷавонону наврасон собит намоянд, ки маҳз ҷавононе, ки аз таҳсил дур мондаанд ва касби муайян надоранд аз ҳама бештар ба роҳи осон ба доми афроди тундрави беватан ва ифротгаро гирифтор мешаванд.

Намояндагони гурӯҳҳои ифротӣ, дар навбати аввал, ба ҷавононе кор мекунанд, ки таҷрибаи кофии рӯзгор надоранд ва донишҳои дунявӣ ва диниашон паст буда, дар зиндагӣ бо мушкилоте чун қашшоқӣ, бекорӣ, муҳоҷират, аз таҳсил дур мондан ва амсоли ин рӯ ба рӯ шудаанд.

Дар баробари ин, яке аз роҳҳои таъмини амнияти ҳар кишвар пешгирӣ ва коҳиши экстремизм ва терроризм, муборизаи оштинопазир бо ин раванди номатлуби ҷаҳон аст.
Дар фарҳанг, дин ва омӯзаҳои ахлоқии миллатҳои дунё ҷое барои амалҳои ғайриинсонӣ чун экстремизм ва терроризм вуҷуд надорад.

Шаҳрвандони ҳар кишвар барои фаъолияти ваҳшатафканӣ ва ҳарросафкани, ки тору пуди терроризм аз он бофта шудааст ва мардумро дар осебу ранҷ қарор медиҳад дар ҷомеа бояд роҳ надиҳанд.

Бо масъулияти баланди шаҳрванди дар мубориза бо ҳама гуна амалҳои террористӣ устувор бояд буд, зеро расидан ба тавофуқи муассир дар ҷомеа дар мубориза бар зидди экстремизм ва терроризм аз натиҷаҳои муҳими фаъолияти муштараки шаҳрвандон ва ниҳодҳои қудратии ҳар кишвар ба ҳисоб меравад.

Розиқов Мулосамеъ,
мутахассиси пешбари бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи
Кӯҳистони Мастчоҳ