Имсол мардуми Ҷумҳурии Тоҷикистони 33-солагии Истиқлоли давлатиро бо дастовардҳои беназир таҷлил менамояд.

Истиқлоли давлатӣ пойдевори асосии ҷомеа ба шумор рафта, дар раванди ташаккулёбии давлатдории миллӣ аҳамияти хосса дорад.

Бо амри тақдир Истиқлоли давлатӣ дар соли 1991 ба миллати тоҷик саҳифаи нави дурахшонро кушода, имкон фароҳам овард, ки соҳиби давлати соҳибихтиёри миллӣ гардад ва дар баробари дигар кишварҳои дунё ҳамчун субъекти мустақили муносибатҳои байналмилалӣ шинохта шавад.

Бояд қайд намуд, ки соҳибистиқлолии давлатӣ мавқеъ мебошад ва истиқлоли миллӣ бошад ҳолат аст.

Соҳибистиқлолии давлатиро дар дохили кишвар эълон менамоянд ва онро аз берун давлатҳои дигар эътироф мекунанд.

Соҳибистиқлолии давлатиро доираи муайяни кишварҳои ҷаҳон ба расмият мешиносанд, давлат дар арсаи сиёсати хориҷӣ ва низоми муносибатҳои байналмилалӣ ҳамчун субъекти мустақил ворид гардида, дар доираи ҳуқуқи байналмилалӣ як қатор уҳдадорӣ ва ҳуқуқҳоро соҳиб мегардад.

Маҳз ин ҳодисаи таърихӣ аввалин марҳалаи нави рушди давлатдории миллии тоҷикон ба ҳисоб меравад.

Яъне Истиқлоли давлатӣ барои ин мардуми таҳаммулгарову тамаддунсоз ва фарҳангсолор неъмати бебаҳо, падидаи муттаҳидкунандаи асоси соҳибихтиёрӣ буд.

Бояд қайд намуд, ки оғози марҳалаи нав дар назди мардуми куҳанбунёди Тоҷикистон иҷрои вазифаи бисёр муҳиму пурмасъулияти таърихӣ, яъне бунёди давлати мутамаддини ҷавобгӯй ба манфиатҳои халқу кишвар ва эҷоди аркони давлатдории муосирро ба миён гузоштааст.

Дар ин ҷо ҳимояи пояҳои истиқлоли сиёсӣ ҳамчун ҳадафи стратегӣ дар низоми манфиатҳои ҳаётан муҳими кишвар мавқеи хосса дошта, барои мавҷудияти давлату миллати тоҷик дар масири ояндаи таърихӣ нақши ҳаётан муҳимро доро мебошанд.

Татбиқи манфиатҳои ҳаётан муҳими Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ҳифзи пояҳои истиқлоли давлатӣ дар шароити мунтазам тағйирёбандаи вазъи геополитикии минтақа ва ҷаҳон аҳамияти хоси ҳаётан муҳимро касб намудааст.

Бинобар ин, ҳимояи рукнҳои истиқлоли сиёсӣ, яке аз ҳадафҳои стратегӣ дар низоми манфиатҳои ҳаётан муҳими кишвар мавқеи хосса дошта, барои мавҷудияту рушди минбаъдаи давлату миллати тоҷик дар масири ояндаи таърихӣ нақши ҳаётан муҳиму ҳалкунандаро ба иҷро мерасонад.

Аз ин рӯ, Истиқлоли давлатӣ, ҳамчун афзалияти умумимиллӣ, вазъи ҳимояшавандагии манфиатҳои ҳаётан муҳими кишварро дар назар дорад.

Дар шароити ҳозира манфиатҳои ҳаётан муҳими Ҷумҳурии Тоҷикистонро манфиатҳои бақодории мамлакат, аз ҷумла ҳимояи истиқлоли давлатӣ, тамомияти арзии кишвар, якпорчагию ваҳдати миллӣ, ташаккули ҳисси ватанхоҳиву ватандӯстӣ, рушди устувор ва ҳимояи кишвар аз таҳдиду хатарҳои ҳарбӣ, моҷароҳои сиёсӣ ва инқилобҳои гуногун ташкил медиҳанд.

Сангзода Рустам,
сармутахассиси Раёсати муҳоҷирати дохилӣ ва экологӣ Хадамоти муҳоҷират