Истиқлол волотарин ва пурарзиштарин дастоварди давлату миллати тоҷик аст.

Ин неъмати бузург баробари ба даст овардан нуру зиё, меҳру вафо, ободиву озодӣ, ҳамфикриву хамзистӣ ва осоиштагиро ба мардуми тоҷик ва Тоҷикистони азиз овард.

Маҳз бо шарофати ба даст даровардани истиқлолият ба наврасону ҷавонони мо имконият фароҳам омад, ки дониш, қобилият ва маҳорати хешро дар ҳамаи самтҳо инкишоф диҳанд, Ватани худро дар арсаи байналмилалӣ муаррифӣ намоянд, пешсаф бошанд ва ба сӯи ояндаи нек устуворона қадам гузоранд.

Истиқлолият зиндагии ноороми мардуми тоҷикро ба манзараи рангорангу дилфиреб ва Ватани азизамонро ба як макони беназир ва макони сайёҳони хориҷӣ табдил дод.

То имрӯз дар муддати 33-соли Истиқлолият сарзамини бузурги мо дар тамоми самтҳо аз қабили илму маориф, санъату фарҳанг, иқтисоду иҷтимоиёт ва дигарҳо ба пешравиҳои зиёд ноил гардид.

Пас месазад, ки ба қадри ин ҳама пешравиҳо расида, ҳамеша дар ободиву озодии ин сарзамини биҳиштосову соҳибистиқлол самҳми арзандаи худро гузорем.

Мо ифтихор аз он дорем, ки бо кӯшишҳои пайгиронаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон миллати парешонгаштаи тоҷик сарҷамъ омад, мамлакат обод шуд ва имрӯз дар чеҳраи ҳар модару фарзанди тоҷик нишоту хурсандӣ дида мешавад.

Пешвои муаззами миллат ҳаққонӣ моро ҳушдор дода таъкид месозанд: «Истиқлолиятро соҳиб шудан ҳанӯз кам аст; онро ҳифз намудан, пуштибонӣ кардан, тақвият бахшидан ва ҳамчун арзиши муқаддастарини давлату давлатдорӣ дарк намудан ва пос доштан зарур аст».

Дар 33-соли Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистони азизамон ба бисёр мақсаду орзуҳое, ки доштем, муваффақ шудем.

Тоҷикистони азизамон дар давраи истиқлолият ба коммуникатсияи роҳҳо ба пуррагӣ муваффақ шуд, ки аз чор тарафи Ватани азизамон ба давлатҳои хориҷи ҳамсоя беягон душворӣ рафту омад дорем, аз ҷумла ба тамоми минтақаҳои кишвари азизамон дар тамоми фасли сол. Илова бар ин, ба истиқлолияти энергетикӣ низ расидем ва ҳар шабонарӯз 24 соат дар ҳар хонадон барқ фурӯзон аст.

Ғайр аз ин, сохтмонҳои бузурги энергетикии НБО-и “Роғун”, “Сангтуда-1”, “Сангтуда-2” ва ва нерӯгоҳҳои хурд сохта, ба истифода дода шуданд. Дар соҳаи маориф, тандурустӣ, варзиш ҳазорҳо сохтмонҳо сохта ба истифода дода шуданд, ки барои ҷавонону наврасон, калонсолону кулли мардум аҳамияти калон дорад.

Ин дастовардҳо бо иқдоми бузурги оқилонаю хирадмандонаи фарзанди фарзонаи тоҷик Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст, ки ба ҷавонону миллати тоҷик, ҳадя гардидааст.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар як суханрониҳояш ба ҷавонон такя карда мегӯяд, ки: “Шумо ояндаи Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошед ва ҳастед, миллати худ, Ватани худро бо илму донишу маърифату хештаншиносӣ, меҳру муҳаббати зиёд ба Ватан дошта бошед, сулҳу ваҳдате, ки мо ба даст овардаем, монанди гавҳараки чашм нигоҳ карда, ба Ватани азизи худ хизмати содиқона кунед”.

Воқеан, истиқлолият воситаи асосии рушду нумӯи давлат ва муайянкунандаи сиёсати дохилию хориҷии ҳар кишвар аст.

Истиқлолият нишони ҳуввият, ифтихор, номус, рамзи саодат ва шарти бақои миллат мебошад.

Дар баробари ин истиқлолият таҳкими сулҳу суббот, таъмини амнияти давлат ва ҷомеа, оғози раванди созандагиву бунёдкориҳо ва расидан ба сатҳи зиндагии шоистаи мардум мебошад.

Тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти маҳбуби кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зикр намудаанд: “Ба шарофати мустақилият халқи мо соҳиби рамзҳои давлатӣ Парчам, Нишон ва Суруди миллӣ” гардид.

Ҳоло мо дар арафаи ҷашни муқаддаси истиқлолият қарор дорем. Мо хурду бузург бояд ба хотири истиқболи арзандаи ҷашни 33-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистони маҳбубамон боз ҳам бештар заҳмат кашем, Ватани азизамонро то дурдастарин гӯшаҳои он ободу пешрафта гардонем.

Бигузор ҷашни муқаддас барои ҳар як фарди соҳибдил саломатӣ, бахту саодат ва фатҳу зафарҳо оварад.

Далери Ибодзод,
сармутахассиси Раёсати ҳуқуқ, кадр ва корҳои махсуси Хадамоти муҳоҷират