Ҳамкорони гиромӣ, бонувон, модарон ва хоҳарони азиз!
Ҳар яки шуморо бо фаро расидани яке аз зеботарин ва нафистарин ҷашнҳои сол – Рӯзи модарон табрику таҳният гуфта, ба ҳар яки шумо, пеш аз ҳама, саломатӣ, хушбахтӣ ва тамоми хушиҳои зиндагиро орзу менамоям.

Ҳамасола дар кишвари мо санаи 8 март, яъне дар оғози баҳори нозанин, Рӯзи модар таҷлил мегардад, ки ҳар яки мо ин санаи фархундаро ҳамчун рамзи меҳру муҳаббат, эҳтирому арҷгузорӣ ва садоқати инсонӣ нисбат ба бузургтарин ва зеботарин муъҷизаи Парвардигор, Зан –Модар интизорӣ мекашем ва ҷашн мегирем.

Зеро Модар нафарест, ки шабу рӯз ба хотири роҳату осоиши фарзандаш заҳмат мекашад ва намегузорад, ки фарзанди ӯ ранҷу озоре бинад.

Намунаи олии қадршиносии Зан- Модарро мо дар баромаду суханрониҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебинем, ки дар замири ҳар як сухани он кас чӣ қадар маънӣ, чӣ қадар меҳру муҳаббат ва эҳтиром нисбати Модар зан нуҳуфтааст, ки мефармоянд:

“Модар, дар ҳақиқат, сазовори ҳама гуна қадршиносӣ ва дӯстдорӣ мебошад, зеро ӯ меҳрубонтарин инсон барои ҳар як шахс ба шумор меравад”.

Пешвои муаззами миллат ифтихор аз он доранд, ки модарону занон ва бонувони кишвари азизи мо бо рафтори нек, андешаи солим ва маҳорату кордонии худ дар ободиву пешрафти Тоҷикистони маҳбубамон саҳми бузург доранд.

Воқеан занони мо имрӯз дар ҳамаи соҳаҳои ҳаёти ҷомеа ва давлат софдилона кору фаъолият менамоянд ва бо заҳмати бунёдкоронаву ташаббусҳои созандаашон барои рушди давлати соҳибистиқлоламон саъю талош мекунанд.

Боиси ифтихору сарфарозист, ки дар сохтори Хадамоти муҳоҷират дар маҷмӯ аз 263 нафар хизматчиёни давлатӣ 56 нафар занон ҳамчун хизматчии давлатӣ фаъолият менамоянд.

Аз ин шумора 9 нафар занон дар мансабҳои роҳбарикунанда фаъолият доранд, ки ин ҳама нишон аз татбиқи босамари сиёсати роҳбарияти давлату ҳукумати мо дар самти баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа мебошад.

Бо хушнудӣ бояд таъкид намуд, ки нақши занону духтарони сохторҳои Хадамот дар баробари дар пойдориву устувории оила ва фароҳам овардани фазои орому солим дар хонавода ҳамчунин дар рушди фаъолияти соҳаи муҳоҷират низ хеле назаррас аст.

Мо ба заҳмату талошҳои эшон баҳри фаъолияти босамари Хадамот изҳори сипос менамоем ва умедворем, ки дар оянда низ бо меҳнати ҳалолу самимияшон саҳми худро дар ин рисолати пурмасъул мегузоранд.

Пешвои муаззами миллат дар яке аз баромадҳояшон дар васфи Модарон гуфта буданд:

“Миллати соҳибфарҳангу тамаддунсози тоҷик дар тӯли асрҳои зиёд доир ба одоби оиладорӣ, муносибатҳои хонаводагӣ ва таълиму тарбияи фарзанд суннату меъёрҳое эҷод кардааст, ки онҳо маҳз тавассути занону модарони арҷманди мо барои наслҳои имрӯзу фардо низ чун мактаби беҳтарини зиндагӣ хизмат мекунанд”.

Ба ин маънӣ, занону модарони мо нигоҳдорандаву давомдиҳандаи беҳтарин анъанаҳо ва ойинҳои асилу деринаи халқамон, хусусан, дар тарбия кардану ба камол расонидани фарзандони баодобу соҳибмаърифат ва ватандӯсту далер мебошанд.

Дар замони соҳибистиқлолӣ бонувони тоҷик бо ташаббусҳои худ собит намуданд, ки метавонанд дар ҷодаи соҳибкорӣ низ муваффақ бошанд.

Дар самти тадбирҳо ҷиҳати таъмини аҳолии мамлакат бо ҷои кори муносиб ва кам кардани шиддати муҳоҷират ва бекорӣ саҳми занону бонувони худиштиғол ва соҳибкор низ боиси таҳсин аст.
Саҳми онҳо дар соҳаҳои саноату кишоварзӣ дар эҳё намудану тараққӣ додани ҳунарҳои мардумӣ ва бо ҳамин роҳ муҳайё кардани ҷойҳои корӣ барои бонувони хонашин басо арзишманду назаррас мебошад.

Яке аз ҳадафҳои асосии татбиқи Стратегияи давлатии рушди бозори меҳнати Ҷумҳурии Тоҷикистон «Барномаи маҷмӯии паст кардани сатҳи шуғли ба қайд гирифтанашуда (ғайрирасмӣ)» ин маҳз ба шуғли расмӣ фаро гирифтани шумораи ҳарчи бештари занону духтарон мебошад.

Бо амалӣ гардонидани чунин иқдомот Ҳукумати мамлакат мавқеи занонро дар рушди соҳаҳои иқтисодиву иҷтимоӣ таҳким бахшида, барои истифодаи нерӯи бунёдкоронаи онҳо заминаи устувор фароҳам месозад.

Бар замми ин бо қарори Ҳукумати Тоҷикистон қабул гардидани «Стратегияи миллии фаъолгардонии нақши занон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» ҷиҳати таҳияву татбиқи як силсила санадҳои муҳимми марбут ба беҳдошти вазъи иҷтимоиву иқтисодӣ ва маънавии занону бонувон заминаи воқеӣ гузошт.

Дар асоси санадҳои зикршуда як силсила иқдомоти муҳим дар самти баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа, таъмин намудани иштироки фаъолонаи онҳо дар идоракунии давлат, аз ҳисоби духтарон омода кардани кадрҳои замони нав ва боз ҳам беҳтар гардонидани сиҳатии модару кӯдак амалӣ гардонида шуданд.

Бовар дорем, ки занону бонувони соҳибмаърифат ва бонангу номуси мо ба шукронаи озодиву соҳибихтиёрии давлатамон ва фазои орому осудаи кишварамон бо истифода аз шароиту имкониятҳои муҳайёкардаи Ҳукумати мамлакат баҳри пешрафти Ватани маҳбубамон содиқона ва боз ҳам бештар заҳмат мекашанд.

Дар интиҳо бори дигар бо беҳтарин таманниёт ҳамаи шумо, бонувони азизро ба ифтихори ҷашни фархундаи Рӯзи модар табрик мегӯям ва ба ҳар яки шумо тансиҳатӣ, хонаободӣ ва хушбахтиву файзу баракат орзу менамоем.

Ҷашн муборак бошад, ҳамкорони гиромӣ, бонувони азиз!

Аскарзода Солеҳ
Сардори раёсати ҳуқуқ, кадр ва корҳои махсус Хадамоти муҳоҷират