Бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Кӯҳистони Мастчоҳ ҷиҳати бурдани чорабиниҳои иттилоотӣ-маърифатиро дар байни муҳоҷирони меҳнатӣ, дохилӣ ва экологӣ қарор дошта, корбарӣ намуда истодааст.
Мудири бахши Хадамоти муҳоҷират Ниёззода М., дар утоқи корӣ бо шаҳрвандон ва волидони муҳоҷирони меҳнатӣ, дохилӣ ва экологӣ оиди сафарбар намудани онҳо ба ноҳияҳои қабулкунанда, бемориҳои сироятӣ, пешгирӣ аз шомилшавӣ ба гурӯҳҳои ифротӣ дар байни муҳоҷирони меҳнатии дар хориҷа қарор дошта, қонунҳои амалкунанда ва дигар масъалаҳои ҷорӣ суҳбати судманд анҷом дод.
Дар рафти суҳбат ӯ ҷиҳати омодагии пеш аз сафар ва огоҳ будан аз қоидаву қонунҳое, ки дар давлати қабулкунанда, бахусус Федератсияи Россия амал мекунад, дар бораи тартиби дароз намудан ва ё кам намудани тартиби будубоши шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бе шаҳрванд, ҷиҳати ба расммиятдарории ҳуҷҷатҳояшон андешаронӣ намуд.
Инчунин, оид ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи тарбияи ватандӯстии шаҳрвандон» ва дигар қонунҳои амалкунанда суханронӣ намуда таъкид намуд, ки ҷавонони мо бояд ҳисси баланди миллӣ дошта башанд, бо Ватан, миллат, давлати соҳибистиқлоли худ ва забону фарҳанги миллии хеш ифтихор намоянд ва барои ҳимояи он ҳамеша омода ва ҳушёру зирак бошанд.
Бояд қайд кард, ки бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Кӯҳистони Мастчоҳ минбаъд баҳри хубтару беҳтар баргузор намудани чунин вохӯриҳо дар байни аҳолӣ ва муҳоҷирони меҳнатӣ корро боз ҳам ҷоннок менамояд.
Бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Кӯҳистони Мастчоҳ
