Бо ташаббуси бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Дӯстӣ дар толори қасри фарҳанг дар мавзӯи “Стратегияи муқовимат ба экстремизм ва терроризм дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2021-2025 ва дар бораи “Нақшаи миллии муқовимат ба савдои одамон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2022-2024” вохӯрии судманд бо сокинони ноҳия баргузор гардид.
Зимни баромад муовини раиси ноҳия Шарифзода Зебо ва мудири бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳия Холов Х., оид ба пешгирии шомилшавии шаҳрвандони ноҳия аз гурӯҳҳои террористию экстремистӣ ва муқовимат ба савдои одамон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон суханронӣ намуданд.
Аз ҷумла, баромадкунандагон қайд намуданд, ки шаҳрвандоне, ки фарзондонашон дар муҳоҷиратӣ меҳнатӣ қарор доранд, ба онҳо ҳамеша дар тамос бошанд, ки мабодо ба ягон гурӯҳҳои ифротӣ ҳамроҳ нашаванд.
Ба суханҳои хоинони миллат гуш надиҳанд, чунки онҳо на Ватан доранд на миллат.
Мутаассифона, ҷоҳилоне ҳастанд, мехоҳанд мақсадҳои разилонаи худро дар роҳи доғдор сохтани фазои ороми кишвар бо роҳи тафриқаангезӣ амалӣ созанд ва ҳар ободиву пешрафт ба чашми онҳо чун хор мехалад ва ба гуфте айшашонро талху хобашонро ҳаром месозад.
Онҳо собиқ раис ва як гурӯҳ фаъолону аъзои ташкилоти террористию экстремистии мамнуъ дар Тоҷикистон – Ҳизби наҳзати ислом, пайравони дигар ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро мебошанд, ки баъди шикаст хӯрдан дар рақобати сиёсӣ ва ба ниятҳои нопокашон нарасидан аз Ватан фирор намуда, дар кишварҳои хориҷӣ паноҳ бурдаанд.
Аз ҷумла, собиқ раиси ТТЭ Ҳизби наҳзат Муҳиддин Кабирӣ ва дигар ҳаммаслаконаш бо дастгирии хоҷагонашон дар хориҷа амалҳои разилонаю хоинонаашонро давом дода истодаанд ва мақсаду мароми ягонаашон ноором сохтани вазъият дар Тоҷикистон, халалдор сохтани раванди пешрафту инкишоф, ба кӯи гумроҳӣ бурдани мардум, ташкили табаддулот ва бо ҳар роҳу васила бадном намудани Ҳукумати қонунии кишвар аст.
Маҳз бо ҳамин нияту нақшаҳои разилона онҳо муроҷиатномаҳо қабул менамоянд, дар васоити ахбори омма ҳар гуна изҳорот пахш мекунанд, намоишҳо ороста, аз поймол шудани ҳуқуқи инсон ва арзишҳои исломӣ дар Тоҷикистон ба ташкилотҳои ҷамъиятию созмонҳои байналмилалӣ гузориш медиҳанд.
Ҳатто дар хусуси таъсис додани ҳизбу ҳаракатҳои нав аз ҳисоби бадхоҳони миллат ва мухолифини дар хориҷа фирорибудаи Ҳукумати кунунӣ овозаҳо паҳн мекунанд.
Имрӯз дар симои Кабирию пайравонаш боз як зумра сиёҳкорон, ватанфурӯшон, бадхоҳон ва душманони сулҳу ваҳдат аз рӯи ҳамон сенарияи куҳна амал намуда, ният доранд, ҳаёти осоиштаи моро халалдор созанд.
Камбудию норасоиҳои ҷузъие, ки дар зиндагии аҳли ҷомеа ҷой доранд, байрақи дасти онҳост.
Шахси ноогоҳ дар ибтидо гумон мекунад, ки мақсад аз даъвату муроҷиатҳои ин тоифа бартараф намудани мушкилоту муаммоҳои рӯзгори халқ ва ислоҳи вазъияти ҷойдошта аст.
Лекин таҳлилҳо нишон медиҳанд, ки чунин «ташаббусҳо» танҳо обро лой кардану моҳӣ доштан мебошад.
Агар зиндагиномаашонро таҳлил намоед, ба хубӣ аён мешавад, ки худи ин нафарони «дилсӯзи халқу Ватан» дар асл барои ободии диёр ва ба зиндагии шоиста расидани мардум коре накардаанд.
То имрӯз касе аз онҳо манфиате надидааст.
Шукрона, ки имрӯз Тоҷикистони мо Тоҷикистони солҳои 90-уми асри гузашта нест.
Воқеаи сангину нангини он айёми хатарзо барои мардуми фарҳангпаноҳу сулҳпарвар сабақи бузург гардид.
Албатта, душманону бадхоҳони миллату давлат чун гирдоб ба зудӣ сари хешро мехӯранд ва ба ниятҳои нопокашон намерасанд.
Сипас баромадкунандагон ба саволҳои аз тарафи иштирокчиён дода шуда ҷавобҳои мушахас доданд.
Бояд қайд кард, ки чунин вохӯриҳои судманд дар толори китобхонаи ноҳия ва Ҷамоати деҳоти Г. Гулмурод доир гардид.
Бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Дӯстӣ
