ХАДАМОТИ МУҲОҶИРАТИ ВАЗОРАТИ МЕҲНАТ, МУҲОҶИРАТ ВА ШУҒЛИ АҲОЛИИ
ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Мо дар замоне зиндагӣ дорем, ки таъсиси сомонаҳои интернетӣ ва бо он пур намудани фазои иттилоотӣ расм гардидааст. Аммо ин маънои онро надорад, ки дар

Инсон дар ҳаёташон танҳо дар назди ду муқаддасот сари таъзим фуруд овардааст, ки яке зан – модар ва дигаре Ватан – модар. Ин ду муқаддасоти

Зан-модар ягона фариштаи рӯи замин мебошад, ки зиндагӣ аз ӯ сарчашма мегирад. Ҳурмати эҳтироми модар, ба қадри заҳматҳои содиқонаи модар расидан ва донистани қадру қиммати

Бо ибтикори бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Айнӣ дар  деҳаи Вашани Ҷамоати деҳоти Урметан вохӯрии навбатӣ бо муҳоҷирони меҳнатии ба ватан бозгашта баргузор гардид. Дар

Ифротгароӣ яке аз зуҳуроти номатлуби ҷомеаи имрӯз маҳсуб ёфтааст. Ва тавре ба назар мерасад, таҳти таъсири омилҳои мухталиф имкон дорад, ки густариш ёбад дар байни

Кормандони масъули дастгоҳи марказии Хадамоти муҳоҷират дар якҷоя бо Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе ҳамарӯза корҳои иттилоотӣ – маърифатиро дар байни шаҳрвандони ҷумҳурӣ дар

Терроризм ва экстремизм тӯли солҳои охир чун ҷараёни хатарнок ба кишварҳо ва ҳаёти ҳар як сокини ҷомеаи ҷаҳон таҳдид карда, зиндагии осоиштаи ҷомеаро халалдор месозад.