Имрӯз терроризм ва экстремизм дар тамоми минтақаҳои гуногуни дунё паҳн гардидааст, ки мақсад ва ҳадафи онҳо вайрон намудани суботи сиёсӣ ва ҷомеа аст. Амалиётгарони терроризму
Истиқлол пурарзиштарин дастоварди давлату миллати фарзонаи халқи тоҷик аст, ки ин ҳодисаи фараҳбахш аввали моҳи сентябри соли 1991 ба вуқӯъ пайваст ва 9 сентябр расман
Таърихи куҳандиёри тоҷикон пур аз воқеаҳои бузурги сиёсӣ ва иҷтимоӣ аст, ки дар сарнавишти халқи мо нақши тақдирсоз бозидааст. Дар баробари соҳибистиқлол шудан халқу миллати
Суҳбату вохӯриҳои судманд бо сокинони ҷамоати деҳоти Деҳқонобод деҳаи Бобосафоли ноҳияи Фархор бо иштироки кормандони Марказҳои саломатии ноҳия ва сокиноне, ки фарзандонашон дар муҳоҷирати меҳнатӣ
Ҷумҳурии Тоҷикистон дар харитаи сиёсии ҷаҳони имрӯза ҳамчун давлати соҳибихтиёру соҳибистиқлол ва дорои ҳамаи аломату рукнҳои давлатдорӣ- умумияти забону ҳудуд ва фарҳанг, халқи дорои тамаддуни
Бо ибтикори бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Спитамен якҷоя бо КИ ҲХДТ дар ҷамоати шаҳраки Навкат бо сокинон ва аъзои оилаи муҳоҷирони меҳнатӣ корҳои иттилоотию
Истиқлолият неъмати бебаҳо ва ниҳоят пурарзишест, ки халқи тоҷикро соҳиби комилҳуқуқи сарнавишти хеш намуд ва ҷомеаи мо ҳамчун давлати демократӣ ба раванди умумии таърихи аҳли
