Дар ҷаҳони пуртазоди имрӯза, таҳдидҳо ва хатарҳое мавҷуданд, ки ба тамоми давлатҳо ва мардумони сайёра таҳдид мекунанд. Барои Тоҷикистони соҳибистиқлол низ зарур аст, ки ба
Ватан танҳо як порча хок нест. Ватан модарест, ки моро бо меҳр парвариш медиҳад, забону фарҳангамонро ҳифз мекунад, ормонҳоямонро ба воқеият табдил медиҳад. Барои ҳар
Кормандони масъуди бахши Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Бохтар ҳамарӯза корҳои иттилоотӣ-маърифатиро дар байни шаҳрвандони ҷумҳури – муҳоҷирони меҳнатӣ, ки тавассути парвоз ба кишвари Федератсияи Россия
Кормандои дастгоҳи марказии Хадамоти муҳоҷират якҷоя бо Раёсати Хадамоти муҳоҷират дар шаҳри Душанбе дар “Фурудгоҳи байналмилалии шаҳри Душанбе” ҳангоми суҳбату вохӯрӣ бо шаҳрвандони ҷумҳурӣ –
Қурбони терроризм дар ин ё он минтақа асосан ҷавонон мебошанд. Аз ин рў, ҷавононро мебояд, ки зиракии сиёсиро аз даст надода, сабабу омили шахсони ифроткор
Дар замони имрӯза амалҳои террористию ифротгароӣ дар баъзе мамлакатҳо беш аз пеш доман паҳн карда истодаанд. Чӣ тавре ки пешгирии беморӣ нисбат ба табобат осонтар
Терроризм беш аз пеш дар минтақаҳои гуногуни ҷаҳон доман густурдааст. Ин мафҳуми хатарзо дар дили мардуми олам таҳдидҳои нав ба навро дар тобишҳои гуногун зоҳир
